Wat doe je met de vrienden die je graag ziet, maar die regelmatig problematische opmerkingen maken dingen zeggen? Of familie? MO*columniste Sabrine Ingabire heeft voor zichzelf een aantal grenzen gelegd.  Maar die zijn vanzelfsprekend arbitrair.

Deze column gaat niet over Jihad – daar is meer dan genoeg over geschreven –, deze column gaat over verbondenheid.

Er wordt me vaak verweten dat ik witte mannen niet rustig laat genieten van hun white male privilege -maar dan met andere woorden- en dit wilde ik die avond vermijden.

Ik heb talloze columns geschreven terwijl ik lichamelijk gezond was. Deze schrijf ik omringd door zakdoeken en pijnstillers omdat ik de griep heb. Wanneer ik dit aan mensen vertel, zijn ze trots op mij omdat ik werk terwijl ik zo ziek ben. Waarom kijken mensen dan zo verward, als ik hen vertel dat ik trots ben dat ik hier nog sta ondanks mijn psych ...

Het huidige beleid is duidelijk niet van plan om vluchtelingen te helpen, stelt Sabrine Ingabire in haar column. Ze vraagt zich af of we dan misschien de armen zullen helpen. ‘Of zijn armen alleen relevant om uit te leggen waarom we vluchtelingen moeten laten verdrinken?’

Ik wil het in deze column niet hebben over het al dan niet afschaffen van de overblijfselen van het kolonialisme die nog zichtbaar zijn in België, want alles is al gezegd geweest. Dat dat echter niet genoeg is, omdat België eerst en vooral onderwezen moet worden over zijn bloederig verleden in Afrika, is voor mij evident. Daarom wil ik deze maand g ...

Mijn maand juni, waarin ik trots mijn natuurlijke haar droeg, ging gepaard met een flinke dosis hypocrisie.

Na meer dan twee decennia heeft MO*columniste Sabrine Ingabire besloten haar natuurlijke haar te laten groeien. Gedaan met ontkrullingsmiddeltjes, gedaan met het zich plooien naar de westerse schoonheidsidealen. ‘“The natural hair movement” is inspirerend en broodnodig, en toch droom ik van de dag waarop hun doel bereikt ...

Eigenlijk zou Sabrine Ingabire, een jonge beginnende schrijver, niet liever willen dan schrijven over de dagdagelijkse dingen in het leven. Of over de veelzijdigheid van de kleur blauw. Maar, zegt ze in haar eerste MO*column, zolang de wereld niet klaar is voor gelijke rechten, zal ze haar stem en aangeboden platformen moeten blijven ...

Dat politiek correct zijn, is dat nu echt nodig? Waarom kunnen we niet gewoon ten allen tijde zeggen wat we denken? Sabrine Ingabire geeft haar perspectief op die vragen.

Hoewel ik drie of vier keer ben geweest terwijl ik daar woonde, heb ik het nooit echt kunnen begrijpen. Het carnavalweekend is echter bijna heilig in Ninove, mét vrije dinsdag inbegrepen om te kunnen bekomen van de zotte en zatte maandagavond. Hoewel ik heel veel dingen verkeerd vind aan het concept, heb ik nooit iets gezegd, omdat de vrienden met ...

In het midden van alles, is het belangrijk te beseffen dat verteerd worden door haat, je alleen maar meer pijn doet. In het midden van alle verschrikkelijke dingen die momenteel gebeuren, is het belangrijk de tijd te nemen om te beseffen dat er nog hoop is. Want er is nog hoop.