Nieuwe hoop voor Westelijke Sahara

Marokkaanse actievoerders hebben een alliantie
opgericht om een oplossing voor het conflict in de Westelijke Sahara af te
dwingen. Dat is een primeur voor Marokko: de kwestie van de Westelijke
Sahara werd altijd beschouwd als een privé-zaak van het Koninklijk Paleis.
De politieke partijen konden het conflict slechts van op de zijlijn volgen.
De alliantie, ‘Le Collectif Société Civile’ bestaat uit 13 belangrijke
activisten en zakenlui. Onder meer Abraham Serfaty, een belangrijk
Marokkaans-Joods leider, die onder de voormalige koning Hassan II verbannen
werd vanwege zijn verzet tegen de annexatie van de Westelijke Sahara. Dit
initiatief was ondenkbaar tijdens de heerschappij van Hassan II, meent
analist Abdelkebir Gharroub. Het belangrijkste doel van de alliantie is een
open dialoog met alle partijen en zonder taboes, zegt Ali Benameur, hoofd
van het Staatsinstituut voor Business Management. (ISGE), die de alliantie
leidt.


Een oplossing van dit conflict zou ons een stap dichterbij de regionale
integratie van de Maghreb brengen, stelt Abraham Serfaty. De vijf
Noord-Afrikaanse landen hebben in ‘89 de Arabisch-Maghrebijnse Unie
opgericht. Maar voornamelijk de kwestie van de Westelijke Sahara verhindert
de goede werking. Veel Sahrawi’s - de bevolking van de Westelijke Sahara -
verblijven in vluchtelingenkampen in Algerije. Marokko beschuldigt Algerije
ervan de politieke onafhankelijkheidsbeweging van Sahrawi’s (de Polisario)
militair te steunen.

De Westelijke Sahara is een klein stuk woestijn rijk aan mineralen, dat
grenst aan Marokko, Algerije en Mauritanië. Het conflict begon er in 1975
toen Marokko het gebied bezette en de vorige koloniale macht, Spanje,
verdreef. De Polisario startte een oorlog tegen Marokko en Mauritanië.
Mauritanië werd in 1979 verslagen maar de oorlog tegen Marokko duurde tot
het staakt-het-vuren, onderhandeld door de Verenigde Naties, in 1991. De VN
startte een vredesmissie en wilde een referendum invoeren zodat de Sahrawi’s
konden stemmen over onafhankelijkheid.

Maar omdat Marokko dat referendum weigerde, ijverde de VN later voor een
politieke oplossing: een gedeeltelijke autonomie van de Westelijke Sahara.
Dat alternatief werd verworpen door de Polisario, die het referendum als de
enige mogelijke uitweg ziet. Om de impasse te doorbreken stelde VN
secretaris-generaal Kofi Annan in februari nog een aantal opties voor: de
pogingen opdrijven om toch een referendum te organiseren, een nieuw
autonomieplan opgesteld door de VN of een mogelijke opdeling van de
Westelijke Sahara.

Een grote regionale autonomie voor de Westelijke Sahara is voor de
Marokkaanse alliantie de beste oplossing. Met een referendum zal er immers
altijd een winnaar en een verliezer zijn, en dan riskeert de regio in een
crisis te verzeilen, aldus de groep. Zelfbestuur, maar met een
gezamenlijke Defensie en Buitenlandse Betrekkingen lijkt het beste
scenario, aldus Serfaty.

De Westelijke Sahara Stichting in de VS vroeg maandag nog aan president Bush
om de huidige Koning Mohammed VI onder druk te zetten om een referendum te
aanvaarden. De koning is momenteel op werkbezoek in de Verenigde Staten.
Het referendum tegenhouden is niet alleen onrechtvaardig tegenover de
Sahrawi’s, het schaadt ook de ontwikkeling van een democratie in
Noord-Afrika, aldus de stichting.

Maak MO* mee mogelijk.

Word proMO* net als 2798   andere lezers en maak MO* mee mogelijk. Zo blijven al onze verhalen gratis online beschikbaar voor iédereen.

Ik word proMO*    Ik doe liever een gift

Met de steun van

 2798  

Onze leden

11.11.1111.11.11 Search <em>for</em> Common GroundSearch for Common Ground Broederlijk delenBroederlijk Delen Rikolto (Vredeseilanden)Rikolto ZebrastraatZebrastraat Fair Trade BelgiumFairtrade Belgium 
MemisaMemisa Plan BelgiePlan WSM (Wereldsolidariteit)WSM Oxfam BelgiëOxfam België  Handicap InternationalHandicap International Artsen Zonder VakantieArtsen Zonder Vakantie FosFOS
 UnicefUnicef  Dokters van de WereldDokters van de wereld Caritas VlaanderenCaritas Vlaanderen

© Wereldmediahuis vzw — 2024.

De Vlaamse overheid is niet verantwoordelijk voor de inhoud van deze website.