Internationale Coming-Outdag: een travestietenshow in Phnom Penh

‘Me kleden als vrouw geeft me een reden om te leven’

CC IPS

 

Vandaag, 11 oktober, is het Internationale Coming-Outdag. Er wordt dan aandacht besteed aan homo’s, lesbiennes en bi’s die openlijk uitkomen voor hun seksuele geaardheid. Zo’n specifieke dag blijkt niet overbodig. Zeker in landen met een traditionele cultuur ligt homoseksualiteit nog altijd erg moeilijk. Wij nemen een kijkje in het nachtleven van de Cambodjaanse hoofdstad Phnom Penh.

I’m coming out

I’m coming out, de hit van Diana Ross klinkt uit de boxen van homobar Blue Chilli in de Cambodjaanse hoofdstad Phnom Penh. Het is vrijdagavond, iets over elf en het aanwezige publiek weet dat dit de tonen zijn waarop elk weekend de travestievoorstelling begint. Het café staat afgeladen vol. Er zijn homo’s en lesbiennes, maar ook veel heterokoppels en grote groepen jonge vrouwen.

Onder luid applaus brengen jongemannen een overtuigende imitatie van diva’s als Nicki Minaj of Jessie J. ‘Ze lijken écht op vrouwen, compleet met borsten en een derrière!’, roept een Frans meisje naar mij. ‘Ik probeer het éne detail te vinden dat verraadt dat het jongens zijn, maar ik zie het niet.’

Weg van de glitter en de schijnwerpers is het echter een ander verhaal: daar moeten deze travesties hun geaardheid nog vaak verbergen.

Naar de buitenwereld toe doet Cambodja het redelijk goed qua tolerantie voor homoseksualiteit. Beter toch dan andere Aziatische landen, zoals bijvoorbeeld Maleisië of Indonesië. Daar is geen gay pride en worden bars regelmatig door de politie gesloten.

Hier in Phnom Penh ligt het café midden in de toeristische buurt, vlakbij het koninklijk paleis. En alle aanwezigen lijken het optreden te smaken. Van de expats die elkaar hier elke week ontmoeten, tot de verbaasde toeristen die de expliciete seksuele toespelingen niet verwacht hadden.

Weg van de glitter en de schijnwerpers is het echter een ander verhaal: daar moeten deze travesties hun geaardheid nog vaak verbergen.

Ik ben proMO*

 

Steun ons unieke non-profit mediaproject en word proMO*.

Je ontvangt ons magazine en geniet van een pak andere voordelen

Je maakt MO* mee mogelijk en steunt ons in onze missie.

Voor € 4,60/maand of € 60/jaar.

Ik word proMO*

This is me

Halfweg de show is het de beurt aan Preab Thearith. Of liever ’Rebecca’, zoals zijn alter-ego heet. Hij brengt vanavond This is me, een lied uit de musical film The Greatest Showman over jezelf aanvaarden zoals je bent, ondanks tegenkantingen. Het nummer lijkt op zijn lijf geschreven.

‘Vroeger ben ik vaak gepest omdat ik zo meisjesachtig ben. Dat konden de jongens uit mijn klas niet verdragen’, vertelde Thearith (of ‘Henry’ voor de Westerse vrienden) mij drie uur voor de voorstelling. Hij stapte als een schriele jonge kerel de make-upkamer binnen. Bijna niet te geloven dat die schuchtere jongen nu onder luid applaus tot op zijn vrouwenondergoed staat te strippen.

‘Als ik op het podium sta, voel ik me een ster’, zegt hij daarover. ‘Het geeft meer zin aan mijn leven, het geeft me een reden om te leven.’

Na het optreden willen verschillende mensen met hem op de foto. Hij straalt. ‘Ik word hier meer gewaardeerd dan in de buurt waar ik opgegroeid ben. Of dan in mijn familie.’

Love and marriage

Zijn ouders weten niet dat hij homo is. Laat staan dat hij als travestiet optreedt. Zijn moeder had hem eens betrapt terwijl hij danspasjes stond te oefenen en vroeg om er meteen mee op te houden. ‘En als mijn vader dit te weten komt, zal hij me zeker slaan’, zegt Henry onomwonden. ‘Mijn vader praat niet veel, hij is een man van daden.’

‘Ik weet nog niet hoe ik aan mijn ouders moet uitleggen dat ik homo ben, maar trouwen met een vrouw om hen te behagen, doe ik niet!’

Om zijn geheim thuis verborgen te houden, kan Henry rekenen op zijn tante. ‘Die heeft een winkel en heeft aan mijn ouders verteld dat ik haar daar tijdens het weekend ga helpen.’ Hij beseft wel dat er een moment zal komen dat er gesproken wordt over trouwen -met een meisje, uiteraard. Vaak zoekt de familie zelf een geschikte kandidate. ‘Ik weet nog niet hoe ik het zal uitleggen, maar dàt ga ik niet doen’, zegt Henry zelfverzekerd.

Als ik rondvraag bij de andere travestieten, krijg ik uiteenlopende antwoorden. Sommigen proberen dat huwelijk steeds uit te stellen, door bijvoorbeeld te zeggen dat ze eerst een goeie job willen vinden of hun studie afmaken. Maar anderen krijgen meer steun van de familie. Eén van hen wil zelfs een geslachtsoperatie laten uitvoeren. En zijn ouders steunen hem daarin.

Het is intussen na middernacht. Nog een paar klassieke grappen, waarbij de jongens elkaars pruik van het hoofd trekken, en de show zit er weer op voor vandaag. Zowel de performers als de toeschouwers maken zich op voor een after party in een nachtclub. En Henry zal straks weer thuis vertellen hoeveel werk er was in de winkel van zijn tante.

Maak MO* mee mogelijk.

Word proMO* net als 2790   andere lezers en maak MO* mee mogelijk. Zo blijven al onze verhalen gratis online beschikbaar voor iédereen.

Ik word proMO*    Ik doe liever een gift

Met de steun van

 2790  

Onze leden

11.11.1111.11.11 Search <em>for</em> Common GroundSearch for Common Ground Broederlijk delenBroederlijk Delen Rikolto (Vredeseilanden)Rikolto ZebrastraatZebrastraat Fair Trade BelgiumFairtrade Belgium 
MemisaMemisa Plan BelgiePlan WSM (Wereldsolidariteit)WSM Oxfam BelgiëOxfam België  Handicap InternationalHandicap International Artsen Zonder VakantieArtsen Zonder Vakantie FosFOS
 UnicefUnicef  Dokters van de WereldDokters van de wereld Caritas VlaanderenCaritas Vlaanderen

© Wereldmediahuis vzw — 2024.

De Vlaamse overheid is niet verantwoordelijk voor de inhoud van deze website.