Burgerslachtoffers, traangas en “onbekende” scherpschutters

Militaire overgangsraad Soedan gebruikt opnieuw geweld tegen oppositie

C. Duncan (CC BY-NC 2.0)

Deze streetart in de Londense wijk Shoreditch toont Alaa Salah, een Soedanese studente en opposante van het regime. Sinds een foto van haar viraal ging in april 2019 werd ze het boegbeeld van de Soedanese revolutie, bekend als ‘Lady Liberty’.

Tienduizenden betogers kwamen zondag 30 juni op straat tegen het militaire regime in Soedan, dat sinds de afzetting van voormalig president Omar al-Bashir aan de macht is. Ze willen vergelding voor de onrechtvaardigheden bij de protesten in juni en zetten de Soedanese Lente die sinds april december woedt verder, met als eis ‘onmiddellijke overdracht van autoriteit aan burgers zonder voorwaarde of uitstel’.

Zo berichtten de revolutieleiders van de Sudanese Professionals Association, een samenwerking tussen dokters, welzijnswerkers en advocaten. De Facebookpagina van de organisatie puilt uit van de filmpjes van grootse optochten in tientallen Soedanese steden, waar burgers ‘Burgerbestuur, burgerbestuur!’ scandeerden.

Volgens persbureau Reuters vielen bij de betoging 7 doden en 181 gewonden. Sudan News Agency (SUNA), dat gecontroleerd wordt door de Soedanese overheid, legt de verantwoordelijkheid voor de verwondingen bij de onbetrouwbaarheid van de opposanten zelf: ze zouden trajecten hebben gevolgd die ze niet hadden aangekondigd.

Persbureau AFP en The Guardian melden dat de politie daarop traangas heeft ingezet en wegen naar het centrum, het presidentieel paleis en de luchthaven de hele dag geblokkeerd hield. De zeven moorden zouden volgens SUNA zijn gepleegd door onbekende scherpschutters.

Soedanese Lente

De Arabische Lente sloeg sinds december 2018 over naar Soedan in de vorm van een spontane volksopstand, en orkestreerde zich steeds beter tot een georganiseerde verzetsbeweging. In april 2019 leidde dat tot de afzetting van president Omar al-Bashir na dertig jaar dictatoriaal bestuur. Burgers waren de armoede, de stijgende brandstofprijzen, de groeiende werkloosheid en de ingeperkte persvrijheid moe.

Ze wilden een burgerbestuur tot stand brengen via vrije verkiezingen, na onderhandelingen tussen militairen en de burgerlijke oppositie. De Militaire Overgangsraad (TMC) moest hiervoor zorgen, maar verzaakt tot op vandaag aan die opdracht. De leider van het militaire regime, Generaal Hemedti, kan daarbij rekenen op de financiële steun van Saudi-Arabië, de Verenigde Arabische Emiraten en Egypte.

De oppositie stopte sinds april niet met haar verzet tegen de stilstand. De protesten bleven opborrelen en ontwikkelden zich tot een in Soedan ongeziene mobilisatie van vooral jonge burgers en met vrouwen op kop, met een eerste hoogtepunt op 3 juni.

De milities van de elite-eenheid Rapid Support Forces (RSF) reageerden met hardhandige onderdrukking op het verzet. Ze vielen een protestkamp in de hoofdstad Khartoem aan, waarbij minstens 128 doden vielen en soldaten vrouwen gruwelijk verkrachtten.

De mazen van een internet-blackout

De transparantie over die turbulente ontwikkelingen was de dagen daarna zoek: het regime verbood de Arabische nieuwszender Al Jazeera verslag te brengen, plaatste journalisten onder huisarrest en sloot met een internet blackout kritische domeinen af van de wereld. Nieuws over de gruwelen sijpelde maar moeizaam door naar internationale media.

Blijf op de hoogte

Schrijf je in op onze nieuwsbrieven en blijf op de hoogte van het mondiale nieuws
Dat was buiten de mobiliserende kracht van sociale media gerekend: op Facebook, Twitter en Instagram kleurden ettelijke profielfoto’s blauw, een verwijzing naar de lievelingskleur van de vermoorde en tot martelaar uitgeroepen ingenieur Mohamed Mattar.

Vanuit de Verenigde Staten en Europa veroordeelden een verwaarloosbaar aantal staten de gebeurtenissen. Historicus en directeur van het Tahrir Institute for Middle East Policy Koert Debeuf reageerde op 8 juni cynisch op deze westerse houding in De Standaard: ‘Terwijl in heel Europa de verkiezingen over migratie gingen, halen de Europeanen tegelijk de schouders op voor de belangrijkste oorzaak van migratie: verloren hoop voor vrijheid en democratie.’

Maar recent wordt de kritiek luider. Sinds het regime is beginnen wankelen — het noemde de dodentallen onhandig een 'vergissing' – en de afkeurende houding van de Afrikaanse Unie met vooral Ethiopië, betuigden de VS en Europa expliciet hun steun aan de betogers.

Maak MO* mee mogelijk.

Word proMO* net als 2790   andere lezers en maak MO* mee mogelijk. Zo blijven al onze verhalen gratis online beschikbaar voor iédereen.

Ik word proMO*    Ik doe liever een gift

Met de steun van

 2790  

Onze leden

11.11.1111.11.11 Search <em>for</em> Common GroundSearch for Common Ground Broederlijk delenBroederlijk Delen Rikolto (Vredeseilanden)Rikolto ZebrastraatZebrastraat Fair Trade BelgiumFairtrade Belgium 
MemisaMemisa Plan BelgiePlan WSM (Wereldsolidariteit)WSM Oxfam BelgiëOxfam België  Handicap InternationalHandicap International Artsen Zonder VakantieArtsen Zonder Vakantie FosFOS
 UnicefUnicef  Dokters van de WereldDokters van de wereld Caritas VlaanderenCaritas Vlaanderen

© Wereldmediahuis vzw — 2024.

De Vlaamse overheid is niet verantwoordelijk voor de inhoud van deze website.