Marokkaanse professor opgesloten in Steenokkerzeel

Wat als een Vlaamse vicerector opgesloten werd in Marokko?

© Belga/Nicolas Maeterlinck

 

De Marokkaanse professor Abdelkader Hakkou werd vrijdag na aankomst in België ondergebracht in het gesloten centrum van Steenokkerzeel nadat bleek dat niet alle voorwaarden voor verblijf vervuld waren. Hakkou is vicerector van de Université Mohammed Premier (UMP) in Oujda, waar de Universitaire Stichting voor Ontwikkelingssamenwerking (USOS) al vijftien jaar lang mee samenwerkt. Janus Verrelst van USOS reflecteert over het voorval.Stel, je bent een Marokkaanse professor. Dat is minder moeilijk voor te stellen dan je misschien wel zou denken. De kans is groot dat je een stedelijk leven leidt, wetenschap en onderwijs hoog in het vaandel draagt, de westerse media volgt en vaak naar Europa afreist omdat iemand van jouw familie naar daar gemigreerd is. Geen onoverbrugbare imaginaire kloof voor een lezer van MO*.

Stel dat je de vicerector bent van de Université Mohamed Premier. Je zou genieten van prestige, in een regio die helaas te weinig kan uitpakken met prestige.

Stel dat je de vicerector bent van de Université Mohamed Premier. Je zou genieten van prestige, in een regio die helaas te weinig kan uitpakken met prestige. Oujda is de hoofdstad van de regio Oriental, die onder meer het Rifgebergte herbergt en grenst aan Algerije en de Middellandse Zee. Geen massatoerisme of historische pracht en praal hier, maar een verleden van opstanden, van een moeilijke relatie met het Marokkaanse koningshuis, van plattelandsvlucht. Een groot deel van de Belgen met een Marokkaanse achtergrond heeft zijn roots in deze regio.

De regio voelt de effecten van klimaatverandering, wat de landbouw – een voor jouw regio erg belangrijke sector – bemoeilijkt en de plattelandsvlucht bevordert. Bovendien zijn vele inwoners van je regio het voorbije jaar maandenlang op straat gekomen om te protesteren tegen een zwak presterende overheid. Toch heb je redenen om de toekomst positief in te zien. De huidige koning Mohamed VI heeft jouw regio omarmd. De geëmigreerde Marokkanen investeren in je unief en ook ontwikkelingssamenwerking steekt een handje toe. Zo ook de Belgische ontwikkelingssamenwerking.

Universitaire Ontwikkelingssamenwerking – een onderdeel van Belgische ontwikkelingssamenwerking – heeft vanuit Franstalig België de infrastructuur van je universiteit verder helpen uitbouwen. Verder heeft onder meer Universiteit Antwerpen samen met USOS geholpen bij de opstart van de opleiding Sociologie en heeft ze onlangs geïnvesteerd in de uitbouw van een postgraduaat Sociaal Werk. Ook Stad Antwerpen investeert in de regio. Samen met Antwerpse verenigingen ondersteunt de stad onder meer landbouwcoöperaties in dorpen niet ver buiten je stad. Antwerps burgemeester Bart De Wever werd er onlangs nog warm onthaald tijdens een werkbezoek.

Stel, je bent vicerector van de Université Mohamed Premier en je wordt door je partneruniversiteit ULB uitgenodigd om kort les te komen geven in Brussel, in het kader van de door Wallonie-Bruxelles International (WBI) – de internationale samenwerking van Franstalig België­ – ondersteunde samenwerking rond landbouwontwikkeling.

Het laatste waar je dan aan denkt wanneer je het vliegtuig neemt, is dat je opgepakt zal worden bij aankomst. Maar dat laatste gebeurt.

Misschien verkoos je om – net zoals velen van jouw collega’s – niet een visum voor België aan te vragen, maar voor Frankrijk. De visumaanvraag voor België gaat gepaard met een lastige procedure, en je moet ervoor helemaal naar het verre Casablanca. Die voor Frankrijk kan redelijk eenvoudig in Oujda zelf geregeld worden. Je weet dat Schengen bestaat.

Dat je niet voldoende geld bij had, lijkt een vreemd argument om je op te sluiten. Je was er immers op uitnodiging van de ULB

Dat je niet voldoende geld bij had, lijkt een vreemd argument om je op te sluiten. Je was er immers op uitnodiging van de ULB, die de kosten van jouw reis en verblijf zou dekken – elementaire gastvrijheid zoals je in Marokko gewend bent en waar je zoveel waarde aan hecht.

Dat je met een toeristenvisum niet het juiste visum had, wist je misschien niet.

En trouwens, hoeveel van je Belgische collega’s waren er al eens niet in orde geweest bij een werkbezoek in Marokko, vaak uit pure onwetendheid, wanneer ze bijvoorbeeld niet wisten dat ze voor een bezoek op het platteland een uitnodigingsbrief van de gemeente nodig hadden? Dat de Belgische collega’s daarbij soms door de veiligheidsdiensten meegenomen werden en urenlang ondervraagd, vond je lastig en gênant. Maar nooit kwamen die bezoekers echt in de problemen, en indien het om een belangrijk persoon zou gaan, neem nu een Vlaamse vicerector, dan zou de procedure snel afgehandeld worden. Dan is de soep de kolen niet waard.

Je wordt een weekend lang opgesloten in een gesloten instelling. Een vernederende behandeling voor een vicerector die een uitnodiging voor gastcolleges aanvaardde. Het kan zijn dat je dit niet eens onrechtvaardig vindt, omdat je die onrechtvaardigheid eerder al geaccepteerd had, toen je ontdekte dat Europeanen eenvoudigweg een groot stuk van de wereld mogen rondreizen zonder die lastige visumaanvragen. Een Belg hoeft geen visum aan te vragen om naar Marokko te gaan. Wie deelneemt aan een groepsreis met een erkend reisbureau hoeft zelfs geen paspoort te hebben.

Wat heb je in Steenokkerzeel gedacht? Dat ons immigratiebeleid niet bepaald coherent is met andere aspecten van ons buitenlands beleid?

Wat heb je in Steenokkerzeel gedacht? Dat ons immigratiebeleid niet bepaald coherent is met andere aspecten van ons buitenlands beleid? Dat, als het erop aankomt, ontwikkelingssamenwerking ondergeschikt is aan een perceptie van veiligheid, terwijl je – o ironie – zelf meehelpt aan een Belgische strategie om Marokkanen in Marokko een betere toekomst te geven?

Misschien ben je daar ook wel Congolezen tegengekomen. Wie weet heeft iemand van die Congolezen je verteld dat België ook zwaar inzet op universitaire ontwikkelingssamenwerking, maar dat een recente Belgische beslissing tegenwoordig bepaalt dat wie voor een langere tijd naar België wil komen – ook al is het in kader van universitaire ontwikkelingssamenwerking – daarvoor helemaal naar Kinshasa moet afreizen voor een visumaanvraag.

Je zou misschien wel denken dat we hier uitblinken in surrealisme. Maar, daar in Steenokkerzeel, weet je: dit is geen verbeelding, het is de harde realiteit. Ook voor onze “partners uit het Zuiden”. En dat is helemaal correct, laat de Belgische staatssecretaris voor Migratie weten.

Stel dat een Vlaamse vicerector opgesloten zou worden in een Marokkaans detentiecentrum…

Janus Verrelst is campusdcoördinator van USOS (Universitaire Stichting voor Ontwikkelingssamenwerking )

Maak MO* mee mogelijk.

Word proMO* net als 2790   andere lezers en maak MO* mee mogelijk. Zo blijven al onze verhalen gratis online beschikbaar voor iédereen.

Ik word proMO*    Ik doe liever een gift

Met de steun van

 2790  

Onze leden

11.11.1111.11.11 Search <em>for</em> Common GroundSearch for Common Ground Broederlijk delenBroederlijk Delen Rikolto (Vredeseilanden)Rikolto ZebrastraatZebrastraat Fair Trade BelgiumFairtrade Belgium 
MemisaMemisa Plan BelgiePlan WSM (Wereldsolidariteit)WSM Oxfam BelgiëOxfam België  Handicap InternationalHandicap International Artsen Zonder VakantieArtsen Zonder Vakantie FosFOS
 UnicefUnicef  Dokters van de WereldDokters van de wereld Caritas VlaanderenCaritas Vlaanderen

© Wereldmediahuis vzw — 2024.

De Vlaamse overheid is niet verantwoordelijk voor de inhoud van deze website.