Hoezo, vrije meningsuiting?

Informatie en vrije meningsuiting zijn essentiële onderdelen van elke samenleving die democratisch is en wil blijven. Het is immers maar op basis van een geïnformeerde en gevormde publieke opinie dat de overheid ertoe gebracht kan worden haar eigen internationale optreden bij te stellen.

De tekst van Ruddy Doom en Sofie Van Bauwel (Universiteit Gent) is een reflectie a posteriori op de manier waarop media en academia er niet in geslaagd zijn hun rol te spelen in de Verenigde Staten na 9/11, en hoe de overheid en de toen dominante belangengroepen er integendeel wel in lukten om een versie van de wereld te construeren en te verkopen die hen de nodige publieke steun verschafte voor het herscheppen van de werkelijke wereld naar het beeld en de gelijkenis van hun eigen ideologie.

Toch is deze tekst niet alleen “historisch” interessant. Hij biedt namelijk ook een analysekader voor wie beter wil verstaan hoe de verhevigde oorlog in Afghanistan en het betrekken van Pakistan bij een mogelijke militaire optie geargumenteerd worden door een uiterst gesofisticeerde en uitgebreide consensus building, niet alleen voor het Amerikaanse publiek, maar ook voor de internationale “bondgenoten”.

Ook vandaag blijkt er weinig ruimte te zijn voor afwijkende meningen en voor respect voor feiten en historische context. Dat we niet achter de deuntjes van Bush jr. als volleerde rattenvanger aan moesten lopen, was voor velen duidelijk. Maar ook als Obama de passie preekt, past het de boer op zijn ganzen te letten.

Download hier deze MO*paper.