Conventie nr. 1 van de Internationale Arbeidsorganisatie

48 uur per week. Voorbijgestreefde norm?

Hitesh Choudhary/Unsplash (CC0)

 

“De arbeidsduur van werknemers tewerkgesteld in een publieke of private industriële onderneming mag niet meer dan 8 uur per dag en 48 uur per week bedragen.”

Deze regel werd door de Internationale Arbeidsorganisatie (IAO) tijdens haar allereerste conferentie in 1919 vastgelegd in conventie nr. 1. Nadien volgenden nog conventies over arbeidsduur, zoals de conventie nr. 30, die deze regel uitbreidde naar de dienstensector, alsook de conventies inzake nachtarbeid en deeltijdarbeid. In 1935 volgde een conventie over een arbeidsduurvermindering naar 40 uur per week zonder loonverlies, om de hoge werkloosheid tijdens de wereldwijde crisis van de jaren ‘30 aan te pakken.

Deze conventies maken het voorwerp uit van een puike studie van het expertencomité van de IAO, Ensuring decent working time for the future.  

Belangrijkste vaststellingen: deze conventies zijn door te weinig landen geratificeerd, waardoor de IAO slechts in beperkte mate kan toekijken op de naleving van behoorlijke standaarden inzake arbeidsduur. Tweede vaststelling: deze conventies hebben niets aan actualiteitswaarde verloren. Ze blijven onmisbaar om productiviteit te verzoenen met welzijn en work-life balance.

Schrijnende getuigenissen

Dit bleek ook uit de zeer gevarieerde, maar tegelijk opvallend gelijklopende getuigenissen van de vakbonden tijdens de conferentie anno 2018. De collega’s uit het Verenigd Koninkrijk getuigden over nulurencontracten en de omzeiling van de wetgeving door schijnzelfstandigen, getuigden.

Lange shiften, zonder respect voor de regels inzake nachtwerk, in de sector van de gezondheidszorgen in Togo.

Getuigenissen over uitputtende werkdagen in het  transporten de bouwsector in Azië. In onder andere Korea zijn lange werktijden eerder regel dan uitzondering. Verschillende sprekers stonden stil bij de dodelijke slachtoffers die nog dagelijks vallen omwille van te lange arbeidstijden.  

Een bijzondere getuigenis uit Burkina Faso, waar onder andere de lange werktijden van het werk in de mijnen een hachelijke aangelegenheid maken. In de besloten kring van de werknemersgroep vertelde de vakbondsvertegenwoordiger uit Burkina Faso dat het niet gemakkelijk was om daar komaf mee te maken, onder andere omdat sommige werknemers veel uren willen kloppen om daarmee het lage loon te compenseren. Uiteraard, totdat een ongeval volgt of de uitputting toeslaat.

Mistige reactie

De reacties van de werkgeversgroep stonden hiermee in schril contrast.  Te complexe reglementering luidde het, die te weinig rekening houdt met de realiteit op het terrein. Hoewel de woordvoerder van de werkgeversgroep uitgebreid zijn tijd nam voor de toelichting van hun standpunt – een bittere practical joke om de voorziene (spreek-)tijd ver te overschrijden ? – bleef het onduidelijk waar het probleem precies zit voor de werkgeversdelegatie. Is het de norm van 8 uur per dag? De 48 uur per week? Of zijn het de tientallen uitzonderingen voor de werkgevers om langere werktijden mogelijk te maken?

Internationale minimumnormen inzake arbeidsduur blijven onontbeerlijk om “decent work” te garanderen.

Een van de weinige lichtpunten tijdens deze debatten was de ratificatie van de conventie inzake nachtwerk door Uruguay, dat zich daardoor verbindt de begeleidende maatregelen bij nachtwerk toe passen, in lijn met conventie nr. 171. 

Daarnaast ook de bespreking van de toepassing van de conventies inzake arbeidsduur door Haïti, waar de hervorming van het arbeidsrecht leidde tot de afschaffing van de belangrijkste minimumnormen inzake arbeidsduur. Hopelijk kan een ferme conclusie Haïti ertoe aanzetten deze hervormingen terug  te dringen.

Internationale minimumnormen inzake arbeidsduur blijven onontbeerlijk om “decent work” te garanderen.

De conclusie van de werkzaamheden 99 jaar na de eerste conventie over arbeidsduur luidde dat verdere tripartite discussie over arbeidstijd en work-life balance nodig zijn. Arbeidsduur blijft hiermee hoog op de agenda van de Internationale Arbeidsorganisatie.

Maak MO* mee mogelijk.

Word proMO* net als 2790   andere lezers en maak MO* mee mogelijk. Zo blijven al onze verhalen gratis online beschikbaar voor iédereen.

Ik word proMO*    Ik doe liever een gift

Met de steun van

 2790  

Onze leden

11.11.1111.11.11 Search <em>for</em> Common GroundSearch for Common Ground Broederlijk delenBroederlijk Delen Rikolto (Vredeseilanden)Rikolto ZebrastraatZebrastraat Fair Trade BelgiumFairtrade Belgium 
MemisaMemisa Plan BelgiePlan WSM (Wereldsolidariteit)WSM Oxfam BelgiëOxfam België  Handicap InternationalHandicap International Artsen Zonder VakantieArtsen Zonder Vakantie FosFOS
 UnicefUnicef  Dokters van de WereldDokters van de wereld Caritas VlaanderenCaritas Vlaanderen

© Wereldmediahuis vzw — 2024.

De Vlaamse overheid is niet verantwoordelijk voor de inhoud van deze website.