Afgrendeling wurgt Palestijnse economie (Wereldbank)

De Palestijnse economie is in 2003 een beetje sterker geworden, maar ook in 2004 bleef de economische activiteit in de Gazastrook en op de Westelijke Jordaanoever ver onder het niveau van voor de tweede intifada. De nieuwe Palestijnse volksopstand, die een aanvang nam in september 2000, leidde tot een zware economische recessie. Schuld daaraan is de Israëlische tactiek om Palestijnse woongebieden af te zetten en verbindingswegen te blokkeren.

”De afgrendeling is een belangrijke oorzaak van de crisis op de Westelijke Jordaanoever”, zegt Nigel Roberts, Wereldbankdirecteur voor de Westelijke Jordaanoever en de Gazastrook. “De blokkades fragmenteren de Palestijnse economische ruimte, verhogen de kosten om handel te drijven en hebben de voorspelbaarheid doen verdwijnen die zakenpartners op prijs stellen.”

In 2003 werden maar half zoveel goederen getransporteerd tussen Israël en de Westelijke Jordaanoever dan in de periode voor maart 2002. In maart 2002 begon het Israëlisch leger met grootscheepse offensieven in de Palestijnse gebieden. Daardoor werd het voor ondernemers op de Westelijke Jordaanoever veel moeilijker grondstoffen of onderdelen in te voeren en hun afgewerkte producten naar het buitenland te verschepen.

Toch is het beeld voor 2003 niet helemaal negatief. Het Israëlisch leger viel iets minder vaak binnen in de Palestijnse gebieden, er werden minder uitgaansverboden afgekondigd – het meest extreme middel om de economische activiteit stil te leggen – en de Israëlische overheid betaalde eindelijk de opbrengst van een aantal heffingen uit die aan de Palestijnen toekomen. Die verbetering, die samenviel met verhoogde druk uit Washington op Israël om naar vrede toe te werken, leidde tot een tijdelijke verbetering van de financiële situatie in Palestina. Het inkomen per inwoner steeg in 2003 met één procent.

Maar het herstel was niet van lange duur; Israël hervatte zijn grootschalige militaire campagne en begon ook weer meer Palestijnse woongebieden af te grendelen.

Daardoor zit Palestina nog altijd in de penarie. Een kwart van de actieve bevolking op de Westelijke Jordaanoever en in de Gazastrook zat in 2003 zonder werk – in september 2000 bedroeg het werkloosheidspercentage maar 10 procent. Volgens het rapport leeft bijna de helft van alle Palestijnen vandaag onder de armoedegrens. Ongeveer 600.000 Palestijnen kunnen zelfs hun basisbehoeften op het vlak van voedsel, kledij en huisvesting niet bevredigen.

Volgens de Wereldbank kan de Palestijnse economie zich niet herstellen als er geen einde komt van de afgrendeling van de Palestijnse dorpen en steden. Als de blokkades onmiddellijk worden opgeheven, zou een economische groei van 3,6 procent in 2005 mogelijk zijn. In 2006 wordt zelfs een groeisprong van 9 procent haalbaar. De Palestijnse Autoriteit moet volgens de Wereldbank meer werk maken van hervormingen en haar uitgaven binnen de perken houden.