Argentijnse crisis treft Braziliaanse grenssteden

Handelaars in Uruguaiana, een stad van 140.000 inwoners in de zuidoostelijke
punt van Brazilië, verdienden tot december vorig jaar gemiddeld 285.000 euro
per dag aan Argentijnse grensgangers die er kwamen profiteren van de lagere
prijzen in Brazilië. Maar nu geven die koopjesjagers nog maar één vijfde van
dat bedrag uit. Ely Trindade, de voorzitter van de plaatselijke
handelarenvereniging CDL, zegt dat veel handelaars personeel beginnen af te
danken en hun minst rendabele winkels sluiten. Hij klaagt over de stijgende
misdaadcijfers die daar blijkbaar het gevolg van zijn. Vooral in de weekends
is de stad het toneel van gewelddadige roofovervallen.

Uruguaiana wordt enkel door de rivier de Uruguay van Argentijnse stad Paso
de los Libres gescheiden. De Internationale Brug die in 1947 de twee steden
met elkaar verbond, bracht tot het midden van de jaren 70 vooral
kooplustigen van Brazilië naar Argentinië. De Argentijnse economie was toen
in veel betere doen, en de Brazilianen vonden in Paso de los Libres
producten van een veel hogere kwaliteit tegen scherpe prijzen. Maar vanaf
1978 begon de handelsstroom om te keren: de voorbije decennia lag het
Braziliaanse prijsniveau meestal duidelijk lager dan het Argentijnse. Voor
korte periodes kwam daar af en toe nog verandering in, telkens wanneer
Brazilië het inflatiespook probeerde te bezweren door de koers van zijn munt
kunstmatig hoog te houden. Maar meestal waren het de Braziliaanse handelaars
die hun kassa’s hoorden rinkelen. Dat komt tot uiting in de ontwikkeling van
de twee grenssteden: in 1950 was Uruguaiana even groot als Paso de los
Libres, nu wonen telt de Braziliaanse stad drie keer meer inwoners dan haar
Argentijnse zusterstad.

Maar nu lijkt het tij weer te keren. Volgens Trindade, die zelf een fabriek
leidt waar auto-onderdelen worden geproduceerd, dreigen de handelaars in
steden als Uruguaiana, Sao Borja en Itaqui na hun Argentijnse kopers ook hun
Braziliaanse cliënteel te verliezen. De Argentijnse peso is dit jaar al meer
de helft van zijn waarde verloren ten opzichte van de dollar, en dat maakt
de Argentijnse prijzen ook voor de Brazilianen steeds interessanter. Benzine
is in Argentinië nu de helft goedkoper dan in Brazilië, en ook Argentijnse
groenten en fruit zijn opeens heel aantrekkelijk geprijsd in de ogen van
Braziliaanse consumenten.

De Braziliaanse producenten en handelaars mogen van geluk spreken dat de
economische chaos in Argentinië zo groot is dat de productie in dat land er
zwaar onder lijdt. De apotheken in Uruguaiana krijgen bijvoorbeeld nog
altijd Argentijnse klanten over de vloer omdat er in Argentinië een grote
schaarste heerst aan geneesmiddelen. Bovendien zijn nogal wat Argentijnse
producenten de voorbije jaren naar Brazilië verhuisd, een stap die ze niet
meteen weer ongedaan kunnen maken.

De Braziliaanse zakenlui in de grenssteden gaan er van uit van uit dat het
nog wel enkele jaren duurt vooraleer ze het effect van de abrupte devaluatie
in Argentinië in volle sterkte zullen voelen. Maar ze beginnen alvast naar
alternatieven uit te kijken. Trindade hoopt dat hij zijn verliezen in
Uruguaiana gedeeltelijk kan goedmaken met de opbrengsten van een verkooppunt
aan de grens met Uruguay. Daar blijven de Braziliaanse prijzen voorlopig nog
wel concurrentieel. (291).