Argentijnse regering dreigt zonder meerderheid te vallen

Zondag wordt de helft van de Argentijnse Kamer van Volksvertegenwoordigers vernieuwd, goed voor 127 zetels, en een derde van de Senaat, goed voor 24 zetels.
Het Front voor de Overwinning (FPV), de centrumlinkse vleugel van de peronistische Partido Justicialista, haalt volgens de peilingen 30 tot 35 procent van de stemmen. De belangrijke oppositiepartij, Acuerdo Cívico y Social, volgt op 10 procent.

Kirchner zelf kandidaat

De regeringspartij haalt in elk geval de 45 procent van 2007 niet, toen een parlement en president werden verkozen, zeggen sociologe Graciela Romer en de analisten Rosendo Fraga en Jorge Giacobbe. Ze verwachten zelfs dat Fernández zowel in Kamer als Senaat de absolute meerderheid kwijtraakt.
Bovendien krijgt het Front voor de Overwinning ook rake klappen in enkele sleuteldistricten. In de provincie Buenos Aires, het grootste kiesdistrict, zou het Front voor de Overwinning terugvallen van 46 naar 35 procent. Dat is opmerkelijk want de belangrijkste kandidaat daar is precies ex-president Kirchner.

Protest

De regering begon vooral steun te verliezen sinds maart vorig jaar. Ondernemers- en landbouworganisaties gingen toen fel te keer tegen plannen om de exportheffing op sommige landbouwproducten te verhogen. In hun zog ging ook de stedelijke middenklasse protesteren tegen de gestegen consumptieprijzen.
Door de wereldwijde crisis stokte de economische heropleving waarmee president Néstor Kirchner (2003-2007) de Argentijnse crisis van 1999-2002 had bezworen. “Voor het eerst heeft het Kirchnerismo economisch de wind tegen”, zegt Romer.
Volgens de analisten verwerpen de meeste kiezers vooral de weinig verzoenende stijl van de president en haar man. Kirchner heeft geen mandaat maar oefent als voorzitter van de Partido Justicialista nog een enorme invloed uit op de regering.

Beslissende gevolgen

Rosenda Fraga voorspelt dat de verkiezingen “een grote impact” zullen hebben met “beslissende” gevolgen, zoals bij vorige tussentijdse verkiezingen midden in een politieke en economische crisis.
In 1987 leidde de nederlaag voor de partij van president Raúl Alfonsín (1983-1989) tot het vervroegde einde van de regering. Door het slechte electorale resultaat van 1997 mocht president Carlos Menem (1989-1999) de droom van een tweede ambtstermijn opbergen. En de resultaten van 2001 kondigden de val van de regering van Fernando de la Rúa (1999-2001) aan.
Jorge Giacobbe verwacht dat zondag het begin van het einde inluidt van een etappe die in 2003 begon met de verkiezingen van Kirchner. Maar het is weinig waarschijnlijk dat Fernández aftreedt als haar partij zondag inderdaad wordt afgestraft. Als ze dat doet, dan zou ze ruim baan maken voor vicepresident Julio Cobos, waarmee een zwaar conflict heeft, onder meer omdat hij in de Senaat tegen de landbouwheffingen stemde en daardoor de maatregel blokkeerde.