Bendeleden worden bijenhouders

Het dorp van zo’n vierduizend zielen ligt aan het eind van een onverharde weg. Voorzieningen zijn moeilijk toegankelijk, met de dichtstbijzijnde medische post op meer dan zes uur afstand. De meeste mensen leven van hun eigen land, maar dat is zo moeilijk te verbouwen dat er weinig kansen zijn om een extra inkomen te verdienen.

Als gevolg daarvan nam de marihuanateelt een grote vlucht. Het bracht het dorp geld, maar ook problemen met criminaliteit. Dorpelingen die drank en drugs gebruikten, vormden samen een bende — ‘raskols’ genaamd — die zich toelegde op autokapingen, gewelddadige berovingen en afpersing van reizigers op wegen in de buurt.

Jeugdgroep

Tot voor kort. Want de bende heeft besloten een jeugdgroep te vormen, met Felix Masi, de voormalige bendeleider in het dorp, als voorzitter. De jongens zijn gaan deelnemen aan een economisch project met onder meer honingbijen. Het klimaat in de provincie is heel geschikt voor honingproductie, en de overheid probeert al een paar jaar de productie te stimuleren, vooral om de binnenlandse markt te bedienen.

“We hebben besloten ons leven te veranderen, bij te dragen aan de gemeenschap en iets zinvols met ons leven te gaan doen”, aldus Masi. “De bodem is niet goed, en het land hier is niet goed om veel gewassen te verbouwen. Daarom denken we dat honingproductie een goede manier is om inkomen te verdienen.”

Volgens de politie in Goroka, de dichtstbijzijnde stad, is de criminaliteit daadwerkelijk afgenomen en is er sinds januari geen enkel ernstig misdrijf meer gepleegd.

Community development

De Herave jeugdgroep heeft meer dan honderd leden, die allemaal een bijdrage hebben betaald om mee te mogen doen, beslissingen te mogen nemen en te kunnen delen in de opbrengsten. Zo’n 35 families profiteren direct van het honingproject. Iedere bijenkast levert 30 kilo honing op, die voor 13 kina (4,50 euro) per kilo verkocht kan worden.

De groep krijgt hulp van ‘Strongim Pipol Strongim Nesen’ (Versterk de Mensen, Versterk de Natie), een project van de Australische en Papoea-Nieuw-Guineaanse overheid. Coördinator Elizabeth Kelly helpt de jongeren met het ontwikkelen van ideeën en het aanvragen van fondsen. Dat neemt niet weg dat volgens Kelly de groep zelf het idee heeft bedacht. “Wij hebben alleen maar gefaciliteerd. Zij zijn de eigenaars.” De groep bestaat uit mannen en vrouwen. “Dat versterkt de relaties tussen echtparen. Vrouwen leren dezelfde vaardigheden als mannen. Ze doen hetzelfde werk en maken ook beslissingen.”

“Het project maakt de mensen blij”, zegt Masi. “Er zijn niet langer problemen met drugs en criminaliteit, en we kunnen een goed inkomen verdienen.