Burundi op een kruispunt

De ingetogen plechtigheid trok beperkte internationale aandacht. De enige aanwezige staatsleider was Paul Kagame uit buurland Rwanda, andere landen en organisaties stuurden vicepremiers en andere hoogwaardigheidsbekleders.
Nkurunziza is dan ook een president die zich voornamelijk richt op het binnenland, in het bijzonder op de boeren in de heuvels. De voormalige sportleraar is gekend als de president die voetbalt met zijn volk, mee muren metst en daken in elkaar timmert, vrouwen gratis laat bevallen en kinderen gratis onderwijs geeft. Bovendien wordt hij ook nog gezien als de president die blijvende vrede bracht. Dit alles maakt hem erg populair bij de meerderheid van de bevolking.
Niettemin is er ook een zekere controverse rond zijn persoon, zijn partij en de verkiezingen. Internationale critici, zoals Amnesty International, wezen vorige week nog op toenemende mensenrechtenschendingen waaraan zijn inlichtingendienst zich bezondigde in deze verkiezingsronde.
In Burundi zelf is het verzet tegen Nkurunziza erg uiteenlopend. Voor sommigen is hij vooral een ter dood veroordeelde rebellenleider die in het kader van de Arusha vredesonderhandelingen zijn eigen amnestie en machtsdeelname wist te onderhandelen. Ze beschuldigen hem en zijn entourage van genocidaire misdaden en geloven niet dat hij enig recht heeft om aan de macht te zijn zolang die misdaden niet worden bestraft. Anderen, van uiteenlopende politieke fracties, contesteerden het verloop van de gemeenteraadsverkiezingen eerder dit jaar en trokken zich uit protest terug uit het verdere verloop van de verkiezingen.
De diversiteit in de oppositie tegen de president wijst er op dat het klassieke hutu-tutsi antagonisme op politiek niveau achterhaald is. De breuklijnen vandaag lopen eerder tussen hoofdstad en platteland, intellectuelen en analfabeten, jongeren en ouderen.
De politieke machtstrijd is er daarom niet minder hevig om. Optimisten geven Nkurunziza het voordeel van de twijfel en geloven dat hij de vrede zal kunnen bestendigen indien hij nu 100% inzet op de ontwikkeling van het land. Pessimisten kijken met de nodige bezorgdheid naar de oppositieleiders die het land één voor één verlaten. Het zou niet de eerste keer zijn dat zij hun milities hergroeperen en terugkeren om gewapenderhand de macht op te eisen.
De Belgische ambassadeur in Bujumbura, Jozef Smets, heeft er alvast een goed oog op. Dit tweede ambtstermijn van Nkurunziza heeft, gezien zijn populariteit bij de meerderheid van de bevolking en op voorwaarde dat hij zich laat omringen door competente mensen, alle kans op slagen.
De toekomst zal uitwijzen wie er gelijk heeft. De ingehouden feestvreugde van de plechtigheid stond alvast in het teken van deze tweesprong.