Chinese stedelingen hopen op meisjes

Li Xiaoxue en haar man Dai Chunlin uit Beijing hebben al een jongen, maar ze zijn van plan het éénkindbeleid aan hun laars te lappen. Als eigenaars van een softwarebedrijf zijn ze rijk genoeg om de boete van minstens 32.000 euro te betalen. Ze dromen van een meisje. “Als mijn zoon ver van ons vandaan gaat werken als hij volwassen is, kan mijn dochter dichter bij huis blijven en voor ons zorgen”, zegt de 34-jarige Li.

“Het is ook te duur om een tweede jongen groot te brengen, zeker in steden als Beijing en Sjanghai. We zouden minstens een appartement moeten kopen voor hem, anders vindt hij nooit een vriendin.”

Even goed

Li en Dai zijn geen uitzonderingen meer. De éénkindpolitiek en de traditionele voorkeur voor jongens heeft in China tot een dramatisch onevenwicht gevoerd tussen de aantallen jongens en meisjes, maar de houding van de stedelingen begint te veranderen. In 2009 bracht een onderzoek van 3500 aanstaande ouders in Sjanghai aan het licht dat 15 procent een meisje wilde, en maar 12 procent een jongen. De overige koppels zeiden geen voorkeur te hebben.

Volgens Li willen veel van haar vriendinnen ook een meisje. De opvatting dat jongens meer kunnen bereiken dan meisjes, houdt volgens haar geen steek meer. “Meisjes kunnen even goed zijn als mannen. Ze zijn zeker ook in staat om een familiebedrijf over te nemen.”

De snelle economische groei heeft in de Chinese steden meer kansen doen ontstaan voor meisjes. Steeds meer vrouwen volgen hoger onderwijs en vinden goedbetaald werk in overheidsdiensten en bedrijven. Omdat veel gezinnen rijker worden, wordt ook de overweging dat jongens meer verdienen en dus hun ouders op hun oude dag beter kunnen helpen, minder belangrijk.

Platteland

Voorlopig blijft het onevenwicht tussen jongens en meisjes echter rampzalig. In 2005, het laatste jaar waarvoor gegevens bekend zijn, werden er in China 119 jongens geboren voor elke 100 meisjes. Op het platteland is het overwicht van jongens nog groter, een gevolg van selectieve abortussen. China heeft daardoor al een overschot van ongeveer 32 miljoen jongens. De streken met een groot overwicht aan jonge mannen kampen meer met problemen als prostitutie en ontvoeringen van vrouwen. Er wordt ook verwacht dat sociale problemen er op termijn groter zullen worden omdat mensen die niet in gezinsverband leven, sneller aan de grond komen te zitten en meer hulp nodig hebben.  

Demografen achten het wel mogelijk dat China langzaam de weg van Zuid-Korea opgaat. In 1990 werden er daar nog meer dan 116 jongens op elke 100 meisjes geboren, maar in 2006 was die verhouding al teruggebracht tot 107 op 100. Die evolutie hangt vooral samen met de economische groei die massaal banen schiep voor vrouwen. Ook de opvattingen over de rol van vrouwen in de maatschappij veranderden, terwijl de overheid artsen verbood het geslacht van foetussen bekend te maken aan de ouders.