Colombia kiest voor meer van hetzelfde
Nooit eerder won een presidentskandidaat zoveel stemmen in Colombia. Voormalig defensieminister Juan Manuel Santos verpletterde zijn groene tegenkandidaat Antanas Mockus. Het betekent een consolidering van het conservatieve model dat het sinds 2002 goed doet in Colombia. Ondertussen houdt het geweld van de linkse FARC en de extreemrechtse milities aan.
Constanza Vieira . 22 juni 2010
Ondanks de lage opkomst – 55 procent van de Colombianen bleef thuis, iets meer dan normaal – kreeg Juan Manuel Santos zondag ruim 9 miljoen stemmen achter zijn naam. Dat is meer dan de 7,3 miljoen stemmen die Álvaro Uribe in 2006 kreeg, toen hij voor een tweede maal tot president verkozen werd.
“Nooit eerder in onze geschiedenis kreeg een kandidaat meer stemmen”, zei Santos in zijn overwinningstoespraak. “En ik ontvang dit met nederigheid en dankbaarheid.”
Santos was door Uribe als zijn opvolger aangeduid. Uribe heeft sinds 2002 het land geleid, een periode die gekenmerkt werd door successen tegen de linkse rebellen van de FARC maar ook door zware politieke schandalen.
Santos had de steun van de rechtse kandidaten uit de eerste ronde. Bovendien had meer dan 80 procent van de parlementsleden zijn oproep voor een “regering van nationale eenheid” onderschreven. De voormalig burgemeester van Bogota Antanas Mockus, die het een tijdlang goed had gedaan in de peilingen, moest het uiteindelijk met 27 procent van de stemmen stellen. Hij had geweigerd met andere linkse partijen te onderhandelen en had in de plaats daarvan een “burgerlijke alliantie” voorgesteld.
Juan Manuel Santos maakte als minister van Defensie vooral naam met zijn successen tegen de FARC, onder meer de bevrijding van Íngrid Betancourt in 2008.
Zondag kwamen er opnieuw berichten over gevechten tussen het regeringsleger en de FARC in het noordoostelijke departement Norte de Santander, aan de grens met Venezuela, met negen doden aan de kant van de militairen.
De guerrilla heeft geprobeerd de verkiezingen te dwarsbomen. Ze slaagde erin het openbaar vervoer te verminderen in Caquetá en Putumayo, twee zuidelijke departementen. In Nariño (zuidwesten) werden het elektriciteitsnet en een oliepijpleiding aangevallen.
“Ik herhaal aan de FARC dat hun tijd voorbij is”, zei Santos. “De Colombianen weten zeer goed dat ik weet hoe je ze moet verslaan.”
De nieuwe vicepresident wordt de voormalige vakbondsleider Angelino Garzón, ex-communist en voormalig gouverneur van het westelijke departement Valle. “Hij is een groot voorvechter van de mensenrechten, een verdediger van de arbeiders”, zei Santos over hem.
In mei zijn zeven mensenrechtenactivisten en boerenleiders vermoord. Vier van hen hadden de teruggave van hun grond geëist, grond die bezet wordt door extreemrechtse milities. Die milities worden beschuldigd van zware misdaden de laatste twintig jaar in Colombia.
Tussen begin mei en de eerste week van juni ontvingen meer dan honderd boeren-, vakbonds-, mensenrechten-, vrouwen- en inheemse organisaties doodsbedreigingen. Het viel Iván Cepeda, woordvoerder van Beweging van Slachtoffers van Staatsmisdaden (Movice), op dat Santos in zijn speech het niet had gehad over de paramilitairen en ook niet over de slachtoffers. “Er kwam niet één woord over vrede, en ook niet over een onderhandelde oplossing voor het conflict, waarmee hij de lijn van zijn voorganger voortzet.”
“Nooit eerder in onze geschiedenis kreeg een kandidaat meer stemmen”, zei Santos in zijn overwinningstoespraak. “En ik ontvang dit met nederigheid en dankbaarheid.”
Santos was door Uribe als zijn opvolger aangeduid. Uribe heeft sinds 2002 het land geleid, een periode die gekenmerkt werd door successen tegen de linkse rebellen van de FARC maar ook door zware politieke schandalen.
Santos had de steun van de rechtse kandidaten uit de eerste ronde. Bovendien had meer dan 80 procent van de parlementsleden zijn oproep voor een “regering van nationale eenheid” onderschreven. De voormalig burgemeester van Bogota Antanas Mockus, die het een tijdlang goed had gedaan in de peilingen, moest het uiteindelijk met 27 procent van de stemmen stellen. Hij had geweigerd met andere linkse partijen te onderhandelen en had in de plaats daarvan een “burgerlijke alliantie” voorgesteld.
FARC
Juan Manuel Santos maakte als minister van Defensie vooral naam met zijn successen tegen de FARC, onder meer de bevrijding van Íngrid Betancourt in 2008.
Zondag kwamen er opnieuw berichten over gevechten tussen het regeringsleger en de FARC in het noordoostelijke departement Norte de Santander, aan de grens met Venezuela, met negen doden aan de kant van de militairen.
De guerrilla heeft geprobeerd de verkiezingen te dwarsbomen. Ze slaagde erin het openbaar vervoer te verminderen in Caquetá en Putumayo, twee zuidelijke departementen. In Nariño (zuidwesten) werden het elektriciteitsnet en een oliepijpleiding aangevallen.
“Ik herhaal aan de FARC dat hun tijd voorbij is”, zei Santos. “De Colombianen weten zeer goed dat ik weet hoe je ze moet verslaan.”
Mensenrechten
De nieuwe vicepresident wordt de voormalige vakbondsleider Angelino Garzón, ex-communist en voormalig gouverneur van het westelijke departement Valle. “Hij is een groot voorvechter van de mensenrechten, een verdediger van de arbeiders”, zei Santos over hem.
In mei zijn zeven mensenrechtenactivisten en boerenleiders vermoord. Vier van hen hadden de teruggave van hun grond geëist, grond die bezet wordt door extreemrechtse milities. Die milities worden beschuldigd van zware misdaden de laatste twintig jaar in Colombia.
Tussen begin mei en de eerste week van juni ontvingen meer dan honderd boeren-, vakbonds-, mensenrechten-, vrouwen- en inheemse organisaties doodsbedreigingen. Het viel Iván Cepeda, woordvoerder van Beweging van Slachtoffers van Staatsmisdaden (Movice), op dat Santos in zijn speech het niet had gehad over de paramilitairen en ook niet over de slachtoffers. “Er kwam niet één woord over vrede, en ook niet over een onderhandelde oplossing voor het conflict, waarmee hij de lijn van zijn voorganger voortzet.”
Maak MO* mee mogelijk.
Word proMO* net als 2795 andere lezers en maak MO* mee mogelijk. Zo blijven al onze verhalen gratis online beschikbaar voor iédereen.
Meer verhalen
-
Opinie
-
Reportage
-
Nieuws
-
Nieuws
-
Wereldblog
-
Nieuws