Congolese informateur beëindigt informatieronde

In de Congolese pers wordt de taak van Nsimba als delicaat en dubbelzinnig bestempeld. Hoewel de Majorité presidentielle (MP) van Kabila qua zetelaantal een absolute meerderheid heeft behaald bij de parlementsverkiezingen van 2011 (die volgens het Carter Center frauduleus zijn verlopen), heeft de president het toch nodig geacht om een informateur aan te stellen, een demarche die volgens de Congolese grondwet enkel nodig is wanneer er geen parlementaire meerderheid is.

Wederdienst

De vraag is hoe coherent de presidentiële meerderheid nog is nu de verkiezingen achter de rug zijn en tientallen partijen van de MP, afgevaardigden naar het parlement sturen (in Katanga bijvoorbeeld zijn er verkozenen uit twintig verschillende MP partijen). De PPRD (Parti du Peuple pour la Reconstruction et la Démocratie), de partij van Kabila, mag dan wel de grootste zijn binnen die alliantie, met 58 zetels verliest ze in vergelijking met het verkiezingsresultaat van 2006. Een aantal partijen is bovendien ontstaan rond ambitieuze politici en stelt inhoudelijk weinig voor.

Nogal wat verkozenen verwachten nu dus een wederdienst voor hun steun aan Kabila tijdens de presidentsverkiezingen, en als het enigszins kan liefst in de vorm van een ministerpost. De aanstelling van Nsimba was nauwelijks bekend, of hij werd al bestookt met cv’s van pas verkozen afgevaardigden, die zichzelf hoogst geschikt achten voor het ambt van minister.

Meerderheid binnen de meerderheid

Volgens de krant Le Potentiel (13/03/2012) zou er ook sprake zijn van de vorming van een “meerderheid” binnen de presidentiële meerderheid. Met andere woorden, een aantal partijen binnen de MP zou volgens die these proberen de macht in handen te krijgen, met uitsluiting van de overige MP partijen. Tenslotte zijn er afgevaardigden die vinden dat de scores behaald in de verschillende provincies, moeten wegen op de verdeling van de posten. Vandaar dus dat sommige waarnemers de opdracht van Nsimba als delicaat hebben omschreven…

Gedurende een week heeft Nsimba volgens een strak schema een reeks gesprekken gevoerd, eerst met vertegenwoordigers van verschillende partijen van de MP en de twee laatste dagen met leden van de oppositiepartijen. Hoewel hij uitgenodigd was, heeft Etienne Tshisekedi verstek laten gaan. Zijn houding heeft nauwelijks iemand verbaasd omdat ze volledig in de lijn ligt van zijn eerder publiek gemaakte dreigement, om elk verkozen lid van zijn UDPS (Union pour la Démocratie et le Progrès Social) dat effectief zou gaan zetelen in het nationale parlement, uit de partij te zetten.

Vital Kamerhe

Wel op het appel was Vital Kamerhe van de UNC (Union pour la Nation Congolaise) die gepleit heeft voor de dialoog en voor de vorming van een coalitieregering. Aan Radio Okapi (20 maart) vertrouwde Kamerhe toe dat Kabila op zoek is naar een nieuwe parlementaire meerderheid, wat volgens hem betekent dat de president de :meerderheid zoals geproclameerd door de nationale kiescommissie, niet meer zou erkennen. Ook aanwezig en bereid tot samenwerking en het vormen van een coalitie waren Mbusa Nyamwisi van de RCD (Rassemblement Congolais pour la Démocratie) en Thomas Luhaka van de MLC (Mouvement National Congolais).

De komende dagen zal duidelijk worden of deze informatieronde tot iets geleid heeft, of de plooien binnen de MP gladgestreken zijn of net niet, en of oppositiepartijen zullen uitgenodigd worden om aan de coalitiegesprekken deel te nemen. Een mogelijke strategie van Kabila zou er kunnen in bestaan om één of enkele oppositieleiders een ministerpost te gunnen, waardoor Tshisekedi allicht voorgoed in de marge van de Congolese politiek zou verdwijnen.