Cuba ziet nieuwe Amerikaanse poging tot destabilisering

De 20 miljoen dollar (13,7 miljoen euro) voor Cubaanse programma’s van het Amerikaanse ontwikkelingsagentschap Usaid zijn volgens Cuba bestemd voor programma’s die, “zonder hun traditionele steun aan de contrarevolutie te verlaten”, de bedoeling hebben “hun toegang tot de meest diverse sectoren (van de Cubaanse samenleving) uit te breiden.”

In een artikel over het thema schrijft de staatskrant Granma dat de regering van Barack Obama de sociale participatie van “kwetsbare” sectoren wil opvoeren. Een van de programma’s, schrijft Granma, wil onder meer “de vrijheid van meningsuiting bij jongeren van 12 tot 24 opvoeren, het gebruik van internet uitbreiden, de toegang tot de informatie verhogen”, en coöperaties, kerken en sportclubs steunen.

Alan Gross

Het Usaid-budget was tijdelijk bevroren onder druk van congresleden die eerst de wettelijke basis en de efficiëntie van de Usaid-operaties wilden laten onderzoeken. Een van hen, Democraat John Kerry, schreef in een nota aan het ministerie van Buitenlandse Zaken dat deze programma’s niets anders doen dan Havana te “provoceren”.

De operaties van Usaid op Cuba kregen grote bekendheid door de aanhouding op 3 december 2009 van de Amerikaan Alan Gross. Die werkte op het eiland voor Development Alternatives Inc (DAI), dat door Usaid was gecontracteerd. Op 12 maart dit jaar werd bekendgemaakt dat Gross tot vijftien jaar cel is veroordeeld in Cuba. Havana zegt dat de 61-jarige Amerikaan de Cubaanse oppositie “gesofisticeerde” communicatiemiddelen heeft bezorgd en sluit niet uit dat hij bij spionageactiviteiten betrokken was.

WikiLeaks

Dat Washington niet alleen in de traditionele dissidentie geïnteresseerd is, bleek al uit rapporten van de Sectie voor Noord-Amerikaanse Belangen in Havana, die vorig jaar via WikiLeaks uitlekten. De diplomatieke vertegenwoordiging had daarin kritiek op de politieke oppositie in Cuba en had het tegelijk over de sociale impact die andere sectoren, onder meer die van de bloggers, musici en artiesten, konden hebben.

“We moeten Cuba blijven openen voor het informatietijdperk” met de bedoeling “de jongste generaties Cubanen te helpen en te stimuleren bij hun zoektocht naar meer vrijheden en kansen”, stond in een telex, die op 15 februari 2009 naar Washington werd verstuurd door toenmalig sectiehoofd Jonathan Farrar.

Volgens de Sectie beschikken de traditionele dissidenten niet over de middelen om “een ruim spectrum van de Cubaanse samenleving te capteren”, verspillen ze tijd door elkaar te “boycotten” en is het belangrijkste doel van hun leiders om financiële middelen te bekomen.

De Cubaanse autoriteiten reageerden daarop door het toezicht en de controle te verscherpen op diverse groepen en fora die de laatste jaren ontstaan zijn.