Homo's brutaal vermoord in Bagdad

“Ze vermorzelden zijn hoofd met een stuk beton”, zegt Ruby (een pseudoniem). “Hij heette Saif Asmar en hij was een goede vriend van me. Morgen kan ik er ook zo bij liggen.” Ruby, die zelf op de vlucht is na bedreigingen, kan zijn woede en angst maar moeilijk de baas terwijl hij een foto van het lichaam toont.

Sinds het begin van dit jaar hebben doodseskaders het gemunt op homoseksuelen en op mannen die zich westers kleden in de zogenaamde emo-stijl. Sinds 6 februari zijn volgens onofficiële bronnen al meer dan tachtig homo’s vermoord.

“Die dag vermoordden ze Ahmad Arusa en vier anderen in twee sjiitische wijken in het oosten van Bagdad. Oorringen, neusringen, tatoeages…: ze zijn allemaal synoniem voor homoseksualiteit, het aanbidden van de duivel of allebei tegelijk”, zegt Ruby.

De Iraakse overheid noemde de emobeweging in januari nog “satanisme”, en beloofde een speciale politie-eenheid die de zaak zou aanpakken.

Mehdi-militie

Inmiddels sterven in Sadr-Stad steeds meer slachtoffers onder betonblokken, en worden in de westelijke wijk Khadimiya homo’s aangevallen met zuur. De meeste slachtoffers figureerden op een van de lijsten die rondslingeren in de straten van de Iraakse hoofdstad. De lijsten vermelden de naam en het adres van veronderstelde homoseksuelen. “Als je dergelijke immorele houdingen niet stopt in vier dagen, zal de straf van God over je neerdalen door de hand van de heilige Moedjahedien”, luidt de dreiging.

Ruby wijst met een beschuldigende vinger in de richting van de Mehdi-militie, een voormalige groep opstandelingen die geleid wordt door Moqtada al-Sadr. “De aanslagen blijven volledig onbestraft”, zegt hij. “Onze regering wordt beheerst door milities, en de enige oplossing voor deze nachtmerrie ligt bij druk door westerse regeringen.”

Lokaal politicus Brahim Jawary ontkent elke betrokkenheid bij de moorden. Hij roept op tot een diepgaand onderzoek naar alle misdrijven, “inclusief die tegen de moraliteit en de wetten van god.”

 Ook lesbische vrouwen vormen een doelwit. Madi (ook een pseudoniem) liep enkele weken geleden weg van huis. “Ze dreigden mijn familie te vertellen dat ik lesbisch was als ik het land niet onmiddellijk zou verlaten”, vertelt de 26-jarige vrouw. “Heel wat lesbische vrouwen in Irak worden gedood door oudere broers. Het is een zoveelste eremoord, een zaak binnen het gezin die niet onderzocht wordt door de regering.”

Gefolterd

De ngo Iraqi LGBT, met zetel in Londen, schat dat in de voorbije zes jaar 720 homoseksuelen gedood zijn in Irak door extremistische milities. Volgens Human Rights Watch worden de slachtoffers vaak eerst gefolterd om de namen van andere homoseksuelen los te weken.

Een enkeling in het Iraakse parlement neemt openlijk een standpunt in tegen de moorden. “We gaan er al sinds 2003 op achteruit wat mensenrechten betreft”, zegt Ashwaq Jaf, parlementslid van de Koerdische Alliantie. “De kern van het probleem is dat we twee strafwetten hebben: de Iraakse wetgeving, maar ook de sharia. Tegenstrijdigheden tussen beide leiden vaak tot een ambigu en gevaarlijk vacuüm.”