'Jaarlijks 40 miljard euro klimaatsteun aan arme landen'

Volgens de Coalición Clima, de Klimaatcoalitie, moet Spanje volgende maand een belangrijke rol spelen wanneer de EU haar positie bepaalt voor de VN-klimaattop van Kopenhagen in december. De Coalición Clima beschouwt die klimaattop als cruciaal aangezien daar een nieuw protocol moet uit voortkomen dat Kyoto vervangt.

De Coalición Clima herinnert er Zapatero aan dat er minder dan driehonderd dagen te gaan zijn tot Kopenhagen en dat er “efficiënte en dringende oplossingen op korte termijn” nodig zijn. De Klimaatcoalitie vraagt onder meer duidelijke afspraken over bijkomende financiële steun aan de arme landen. “De geïndustrialiseerde landen moeten samen jaarlijks 40 miljard euro bijdragen opdat de (arme landen) zich kunnen aanpassen aan de reeds niet te vermijden gevolgen van de klimaatwijziging”, zegt de brief.

De brief reageert op recente uitspraken van EU-commissaris voor Milieu Stavros Dimas. Die zei eind januari dat er “zonder geld geen akkoord” zou zijn in Kopenhagen maar weigerde concrete bedragen te noemen voor steun aan de arme landen, ook al sprak de Europese Commissie vroeger van 30 miljard euro per jaar. Milieuorganisaties reageerden toen ontgoocheld.

In de Coalición Clima zitten onder meer de Spaanse afdelingen van Greenpeace en het Wereldnatuurfonds (WWF), Comisiones Obreras (CC.OO.), de grootste vakbond van Spanje, en organisaties van wetenschappers en consumenten. In heel Europa krijgen staats- en regeringsleiders dezer dagen gelijkaardige brieven van drukkingsgroepen.

Slecht rapport

Spanje zelf kan niet meteen een fraai Kyoto-rapport voorleggen. In het verdrag verbinden de vijftien EU-landen van voor de uitbreiding van 2004 zich ertoe tegen 2012 hun gezamenlijke uitstoot met 8 procent te verminderen ten opzichte van 1990. Spanje kreeg nog wat marge omdat het na de zwarte Franco-jaren nog een economische inhaalbeweging te goed had: het mag 15 procent meer uitstoten dan in 1990.
Maar zelfs met die minder strenge norm, de minst strenge van de EU-15, krijgt Spanje een ruim onvoldoende. De Spaanse CO2-uitstoot steeg met 52 procent tussen 1990 en 2006. In 2007 was die groei amper teruggelopen: + 49 procent. Het is zeer waarschijnlijk dat Spanje zijn Kyoto-doelstelling niet haalt.

Madrid is lange tijd blind geweest voor de klimaatwijziging. Pas sinds het aantreden van de socialist José Luis Rodríguez Zapaptero in 2004 is het land wakker geworden. De voorbije vijf jaar investeerde geen land ter wereld zoveel in windenergie als Spanje. De Spaanse milieubeweging erkent de inspanningen van Zapatero maar vindt dat het nog steeds te traag gaat. Vooral de thermische centrales en de enorme energievraag blijven problematisch.

Extreem

Alicia Montalvo Santamaría, directeur-generaal van het Spaanse Bureau Klimaatverandering, zegt dat de Kyoto-norm voor Spanje “extreem” is en dat de regering nu naar +37 procent streeft tegen 2012. De EU-ambitie om de uitstoot van CO2 en andere broeikasgassen met 20 procent (ten opzichte van 1990) te verminderen tegen 2020 vindt ze “redelijk” voor Spanje.
Montalvo Santamaría wees er eind januari nog op dat de klimaatwijziging belangrijke gevolgen heeft voor sleutelsectoren van de Spaanse economie zoals de landbouw en het toerisme. Uit diverse studies blijkt dat Spanje de gevolgen scherper zal voelen dan de meeste andere Europese landen. Zo stijgt de gemiddelde temperatuur er sneller en worden de droogtes almaar extremer. In het huidige scenario dreigen grote stukken van de bij toeristen zo populaire Spaanse kust te verdwijnen.