Kameroense mannen prostitueren hun echtgenotes in Europa

G. Annaba gaat deze zomer wat bijklussen als serveerster in een bar ergens in Frankrijk. Ze zegt dat niet met zoveel woorden als we haar ontmoeten op de luchthaven van de hoofdstad Yaoundé. Wat ik in Frankrijk ga doen? Ik kan alleen zeggen dat mijn man me gezegd heeft dat mijn vormen mannen tot dromen aanzetten en dat hij vond dat de familie ervan moest profiteren, zegt de 39-jarige vrouw met enige gêne.

Ze wordt in Frankrijk opgevangen door een collega die drie weken geleden al vertrokken is. Dergelijke informele netwerken voor tijdelijke trafiek lijken, afgaande op de verhalen in de Kameroense media en de geruchten op straat, erg actief in Zwitserland, Frankrijk, Luxemburg, België, Italië, Duitsland en Spanje.

Mevrouw Annaba werkt als ambtenbaar in Yaoundé en verdient ongeveer 150 euro per maand. Over enkele maanden kan ze thuiskomen met 16.000 euro, denkt ze. Gelijkaardige bedragen worden genoemd door andere mensen die IPS interviewde op de luchthavens van Yaoundé en Douala.

Het is de tweede keer dat ik mijn vrouw naar Europa stuur, zegt de 46-jarige brocanteur T. Mekoulou openhartig. Een vriend die dankzij de trips van zijn vrouw in zaken is kunnen gaan, heeft me deze business aangeraden. Hij heeft me overtuigd dat Pulchérie (zijn vrouw) met haar rondingen blanken met verstomming slaan. En wat denkt zijn vrouw er zelf van? Eerst wist ik niet of ik het haar zou vragen. Maar gezien onze groeiende financiële problemen, heb ik het onderwerp aangesneden. Ze heeft toegestemd.

Ook in de loketten van agentschappen voor geldtransfer tref je ze in de zomermaanden aan: mannen die pooier spelen voor hun echtgenotes in Europa. Terwijl hun vrouw de bedragen doorbelt via een pas gekocht mobieltje, ontvangen ze cash de vrucht van enkele weken werk arbeid.

Kameroen is al een tijd vertrouwd met mannen die hun vrouw in selecte kring prostitueren. Sinds de neergang van de Kameroense economie begin van de jaren negentig inzette - een gevolg van de ineenstorting van de prijs koffie en cacao - sturen mannen hun vrouwen in de armen van hoge ambtenaren en superieuren. Ze beschouwen het als een vorm van carrièreplanning.

Maar deze vorm van trafiek is vrij nieuw. Het verschijnsel werd in 2003 voor het eerst gesignaleerd door L’Association pour la lutte contre les violences faites aux femmes, een ngo in Yaoundé. Colette Djuidjeu, een sociologe aan de Universiteit van Yaoundé II, gelooft dat het een sector met toekomst is. Mannen die hun vrouw overzee prostitueren, kunnen veel geld verdienen. De vrouwen worden aangemoedigd door de familie en de collega’s. Het is een moreel failliet.

Het ministerie voor Vrouwenzaken zegt weinig te kunnen beginnen tegen het fenomeen. We sensibiliseren vrouwen over de gevaren van prostitutie. Maar een meerderheid van de slachtoffers stemt ermee in. Ze willen niet meewerken aan de ontmanteling van een netwerk waarin hun man werkt , zegt Clotaire Mbembé, een maatschappelijk werkster.

Op het consulaat van Zwitserland en Duitsland, waar visums voor verblijven van maximum drie maanden worden uitgeschreven, erkent men dat er een probleem is. Wij kunnen echter onmogelijk uitmaken of een vrouw geprostitueerd wordt, zegt een ambtenaar. De officiële reden voor de reis luidt meestal: bezoek aan een ziek familielid.

Het Amerikaanse ministerie van Buitenlandse Zaken publiceerde vorige maand een rapport over de stijgende vrouwentrafiek uit Kameroen. De Kameroense regering heeft geen nationale strategie om de mensenhandel tegen te gaan, stelt het rapport. Douaniers en grenswachten krijgen geen enkele vorming over mensenhandel. Dat ligt voor een groot deel aan geldgebrek.

Volgens sommige Kameroense ngo’s kan de regering wel degelijk iets ondernemen. Mannen die vrouwen aanzetten tot prostitutie riskeren volgens de Kameroense strafwet zes maanden tot vijf jaar. Maar tot op vandaag is artikel 294 nog geen enkele keer toegepast. (MM/PD)