Kenia loopt warm voor ethanol

Het Ngima-project wil een maximaal rendement halen uit suikerrietplantages in Homa Bay, een regio aan de oever van het Victoriameer in de buurt van de grote havenstad Mombassa. Ngima betekent ‘leven’ in het Luo, de taal die in het productiegebied wordt gesproken.

Als het project op volle toeren draait, moet het per jaar 100.000 ton witte suiker opleveren die in de regio zelf wordt verkocht, en 259 miljoen liter ethanol voor de export. Landen als Angola, Mozambique en Zuid-Afrika zijn al volop in de weer met projecten om biobrandstoffen te produceren, maar in Oost-Afrika staat de sector nog in de kinderschoenen.

“Kenia kan goedkoop biobrandstoffen produceren en ligt perfect om de Aziatische markt te bevoorraden”, zegt Pierre Alain Puippe van Fair Energy, een Zwitserse producent van biobrandstoffen die een van de grote aandeelhouders wordt van het project. Het gebruik van biobrandstoffen zorgt netto nauwelijks voor de uitstoot van broeikasgassen Het project kan in de toekomst dan ook voor 217.000 ton internationaal verhandelbare emissiekredieten opleveren per jaar.

De initiatiefnemers lijken goed te hebben nagedacht over de ontwikkelingsbijdrage van het project. Volgens het in Brussel gevestigde HG Consulting, dat de Europese inbreng coördineert, zal minstens vijf procent van het project in handen zijn van de suikerrietboeren. Voor de werknemers komen er huizen, een ziekenhuis en een lagere en een secundaire school, zegt HG Consulting.

Die bijkomende voordelen slaan aan. Volgens Abdelmuniam Kardash van Kenana Engineering and Technical Services (KETS), het Sudanese bureau dat de haalbaarheidsstudie uitvoerde, geniet het project veel steun bij de bevolking en de autoriteiten in Homa Bay.

En er zijn nog meer extra’s. Het afval van de massa’s suikerriet die worden verwerkt, zal gebruikt worden om groene stroom op te wekken. Dat moet genoeg elektriciteit opleveren voor de productie, en nog een extra hoeveelheid die ten goede komt van andere verbruikers in de regio. Op termijn kan het Ngima-project ook de Keniaanse markt voorzien van biobrandstof. Nu is daar nog geen vraag naar.

“De sector van de biobrandstoffen kan een grote bijdrage leveren aan de ontwikkeling als het beleid goed zit en er aandacht is voor alle betrokkenen”, zegt Tiberius Barasa van het Instituut voor Beleidsanalyse en Onderzoek (IPAR) in Nairobi. “Boeren zijn goed voor een groot deel van het Keniaanse inkomen, maar de mogelijkheden die de landbouw biedt worden nog lang niet ten volle benut.”

Barasa waarschuwt dat Kenia wel niet de ogen mag sluiten voor de problemen die de grootschalige productie van biobrandstoffen kan meebrengen. “Net als andere landen kampt Kenia met voedseltekorten. Als we in de toekomst een deel van onze maïs of soja omzetten in biobrandstoffen, kan het voedselaanbod nog krapper worden.”