'Korte oorlog tegen Irak goed voorZuid-Amerikaanse economieën'

We hebben dat effect in het verleden ook al gezien, zegt Calvo. Na de
Golfoorlog van 1991, toen de Amerikaanse economie ook stagneerde, richtten
internationale investeerders zich opeens op Latijns-Amerika. Landen die geen
al te nauwe economische banden hebben met de VS, kunnen volgens Calvo ook nu
meer bijkomende investeringen binnenkrijgen dan ze geld verliezen door de
verslechtering van de handel met de industrielanden die in dergelijke barre
tijden te verwachten is.

Na het ultimatum dat de George W. Bush Saddam Hoessein maandagavond stelde,
zijn de aandelenmarkten wereldwijd opgeveerd, maar de voorbije maanden heeft
de onzekerheid rond de duur van een oorlog tegen Irak en de mogelijke
gevolgen ervan de wereldeconomie al lelijk parten gespeeld. De olieprijzen
zijn gestegen, de aandelenkoersen gezakt en de internationale handel en
investeringen doen het niet goed. Die economische malaise heeft ook de
Latijns-Amerikaanse export doen verslechteren.

Hogere olieprijzen zijn slecht nieuws voor netto-importeurs als Bolivia,
Chili en Brazilië, terwijl olie-exporterende landen als Ecuador, Colombia en
Venezuela er hun voordeel bij doen. Een nieuwe groeivertraging in de
Verenigde Staten zou vooral pijn doen in landen die veel handel drijven met
de grote buur. Vooral Mexico, dat 80 procent van zijn uitvoer in de VS
afzet, zou klappen krijgen.

Maar landen als Brazilië en Argentinië hebben ook veel afnemers in Europa en
Azië, en de Chileense economie is nog sterker op Azië gericht. Als de oorlog
in Irak niet te lang duurt of te veel uitbreiding neemt, kunnen die landen
volgens Calvo van het ergste gespaard blijven. Hij denkt bovendien dat
vooral Argentinië en Brazilië meer extra investeringskapitaal kunnen
aantrekken dan ze geld zullen verliezen door de teruglopende handel. Calvo
gelooft dat de herneming van de buitenlandse investeringen vooral een
spectaculair effect kan hebben in Argentinië, waar de armoede door de
recessie van de afgelopen jaren sterk gestegen is. In Brazilië zal het
effect eerder beperkt blijven.

Volgens Calvo namen de buitenlandse investeringen in Latijns-Amerika tijdens
het grootste deel van 2002 af, maar is er nu al een voorzichtig herstel
bezig. Volgens de Economische Commissie voor Latijns-Amerika en de Cariben
(CEPAL) kon de regio vorig jaar op ongeveer 50 miljard dollar rekenen - een
flinke teruggang in vergelijking met de periode tussen 1996 en 1998, toen
investeerders per jaar gemiddeld 74 miljard dollar in de regio pompten. Die
teruggang van de investeringen heeft vooral kleine en middelgrote
ondernemingen parten gespeeld. Het regionale bruto binnenlands product
daalde in 2002 met 0,5 procent - vooral een gevolg van de recessie in
Argentinië. Volgens het Internationaal Muntfonds (IMF) zijn de perspectieven
voor dit jaar heel wat beter - directeur Horst Kohler ziet een stabilisering
van de economie in Argentinië en looft het beleid dat Brazilië, Colombia en
Peru voeren.