Lubumbashi viert honderdjarig bestaan

Volgens de het magazine “Quiproquo” vroeg bisschop Paulin Mwewa in zijn openingsrede de Congolese autoriteiten op alle bestuursniveau’s, om hun verantwoordelijkheid op te nemen en werk te maken van de ontwikkeling van het land, de provincie en de stad Lubumbashi. Burgemeester Marie-Gregoire Tambila herinnerde eraan dat de onlangs gestarte campagne “Lubumbashi sans sachet en plastique” reeds vruchten heeft afgeworpen. Haar ambitie is om tegen 2012 van Lubumbashi een stad te maken die vrij is van “plastiic zakken, stof en modder”.
 
Lubumbashi werd in 1910 door de Belgen uit het niets gesticht als Elisabethville. Meer bepaald lag het Belgische mijnbedrijf Union Miniere du Haute Katanga aan de basis van de stichting, dat aldus hoopte de invloed en exploitatiedrang van Britse mijnbedrijven die actief waren in de streek, in te dammen. Op die manier is de ontstaansgeschiedenis van de stad onlosmakelijk verbonden met het toenmalige Belgische grootkapitaal: de Union Miniere was immers een van de belangrijkste firma’s van de Societe Generale.
Die Belgische economische belangen lopen als een rode draad door de Belgische koloniale geschiedenis met Lubumbashi en Katanga in een centrale rol. Kort na de Congolese onafhankelijkheid riep de Katangese tribalist Moise Tsjombe de onafhankelijkheid van de mijnprovincie uit. Hij had het immers niet zo begrepen op het nieuwe centrale bestuur van premier Patrice Lumumba. Die onafhankelijkheid werd actief gesteund door de toenmalige Belgische regering, die aldus hoopte de koloniale economische belangen veilig te stellen. In 1963 zouden de Verenigde Naties een einde maken aan de secessie, en werd Lubumbashi opnieuw een gewone provinciehoofdstad.
 
De stad is grotendeels  buiten het oorlogsgewoel van de afgelopen vijftien jaar gebleven, maar toch is de stad niet ontsnapt aan het algemene verloederingsproces dat de Congolese maatschappij al decennialang in zijn greep houdt. De burgemeester prees dan ook de inspanningen van de provinciale overheid, om Lubumbashi nieuw leven in te blazen. En het moet gezegd, de eerste indruk is er een van een behoorlijk bruisende stad waar het gonst van de bedrijvigheid.
 
De komende weken staan er colloquia, fototentoonstellingen en concerten op het programma om de viering van het honderdjarige bestaan, luister bij te zetten.