Neocons vallen Obama aan over Iran

De terughoudendheid van Obama heeft veel lof gekregen van Iraanse activisten, kenners van de regio en een groot deel van het Amerikaanse diplomatieke establishment. Ze zijn het erover eens dat Amerikaanse steun voor de Iraanse oppositie een averechts effect zou kunnen hebben.
“Wat er in Iran gaande is, is een zaak van het Iraanse volk, en het is aan hen om hun stem te laten horen”, zei Nobelprijswinnares Shirin Ebadi in de Washington Post gisteren (donderdag).
De rechtse haviken in de VS zijn het daar niet mee eens. Ze verhogen de druk op de president om een actief standpunt in te nemen en vergroten daarmee het risico op politieke schade voor Obama als de Iraanse president Mahmoud Ahmadinejad aan de macht blijft.
De leiders van de aanval zijn prominente Republikeinse congresleden zoals senator John McCain en volksvertegenwoordiger Eric Cantor, maar ook bekende neoconservatieve commentatoren als Robert Kagan. Die schreef  in de Washington Post dat “de strategie van Obama hem in het kamp van de Iraanse overheid plaatst om zo snel mogelijk naar de orde van de dag over te gaan.” Ook de invloedrijke commentator Charles Krauthammer noemde de terughoudendheid van de Amerikaanse regering “schandalig” en “impliciete steun voor het repressieve regime in Iran.”

Averechts effect

Wie oproept voor een duidelijk pro-Mousavi standpunt “speelt met dynamiet”, zegt Patrick Disney van de National Iranian American Council (NIAC), een groep die de activisten in Iran steunt. “Dat zou de hardliners in Iran in het beste geval het argument geven dat de hervormingsgezinden poppen van het Westen zijn. In het slechtste geval zou het de bevolking nog meer opzwepen en de situatie helemaal oncontroleerbaar maken”, schreef hij op de blogsite Huffington Post.
Veel haviken in de VS kijken inmiddels al verder dan de huidige politieke crisis, die volgens velen zal eindigen in een onvermijdelijk verlies van de oppositie, en verzetten zich tegen diplomatieke toenadering tot Teheran.
Ze voeren aan dat de veronderstelde fraude bij de verkiezingen en de hardhandige onderdrukking van de protesten het bewijs zijn dat de top van de Islamitische Republiek te brutaal en te aggressief is om mee te onderhandelen.
In de rechtse vleugel, ook buiten de neoconservatieve groep, groeit de mening dat de enige oplossing van het Iraanse probleem een volledige regeringswissel in Teheran is. Mousavi en zijn volgelingen zijn echter helemaal geen voorstander van het einde van de Islamitische Republiek. Bovendien heeft Mousavi al duidelijk gemaakt dat hij Irans nucleaire programma wil verder zetten.
Precies daarom vinden sommige neoconservatieven dat een overwinning van Ahmadinejad beter zou zijn, omdat zijn confronterende koers het makkelijker maakt om internationale steun te verzamelen voor sancties tegen Iran. Ook in Israël zijn velen die mening toegedaan. Dinsdag zei Meir Dagan, hoofd van de Mossad voor de Knesset, dat “een overwinning voor de hevormingsgezinde kandidaat Mousavi een probleem zou zijn, omdat Israël de wereld zou moeten overtuigen van ernst van de Iraanse dreiging, omdat Mousavi als gematigd beschouwd wordt.”