'Nieuwe boeren' oogsten hout in plaats van maïs

Stapels brandhout zijn een vertrouwd zicht langs de wegen in herverdeeld gebied. In de voorsteden van Harare is hout nog altijd de voornaamste bron van energie. Soms komen ze van Harare met een vrachtwagen naar hier om hout op te kopen, zegt Kenneth Munoda, een van de straatverkopers, Soms vrezen we dat de boerderijen uiteindelijk even kaal worden als de gebieden waar we vroeger woonden. Een andere oorzaak voor het verdwijnen van de bossen is dat de hongerende bevolking wild probeert te verschalken door de vegetatie in brand te steken.

Niet alleen de bossen, maar ook de rivieren dreigen het slachtoffer te worden van de armoede en de landhervorming. Heel wat zwarte kolonisten proberen iets bij te verdienen door in rivieren en verlaten mijnen op zoek te gaan naar goud. Ze gebruiken daarbij cyanide, kwik en andere schadelijke stoffen, maar hebben geen veilige opslagplaatsen voor de chemicaliën. Na hevige regenval sleurt de rivier de schadelijke stoffen mee en raakt het drinkwater vergiftigd. Bij gebrek aan sanitair breken in de goudzoekerskampen tyfus en cholera uit.

De regering heeft beloofd dat ze de illegale goudwinning zal aanpakken, maar volgens commentatoren ontbreekt het daarvoor aan politieke wil. De armen op het platteland vormen immers een stemmenreservoir voor de regerende ZANU-PF-partij van president Robert Mugabe.

Mugabe lanceerde in 2000 een campagne om het land van blanke boeren te onteigenen en te verdelen onder landloze zwarten. Op die manier wist hij de aandacht af te leiden van de economische problemen van Zimbabwe, in een verkiezingsjaar waarin zijn partij voor het eerst werd bedreigd door de oppositie. Sindsdien raakte het land van de regen in de drop. Hyperinflatie heeft tot massale verpaupering geleid en de regering schrikt niet terug voor mensenrechtenschendingen om haar machtspositie te behouden.