Spaanse bevolking krimpt door wegtrekkende immigranten

Na de vaststelling dat steeds meer Spanjaarden het land verlaten om werk te vinden, blijken nu ook immigranten weer weg te trekken uit het land. Tussen 2000 en 2010 groeide de immigrantenpopulatie van 924.000 tot 5.7 miljoen. Dat is een gigantische stijging. Vorig jaar zakte dat aantal voor het eerst sinds de officiële dataregistratie van 1996. In de top vijf van nationaliteiten die het meest wegtrokken, staan op de eerste plaats de Roemenen, daarna de Marokkanen, gevolgd door Britten, Ecuadoranen en Colombianen.

Deze emigratiegolf komt niet als een verrassing. Door de economische crisis zoeken velen betere werkomstandigheden in het buitenland. Onderzoeker Albert Esteve van het Centrum voor Demografische Studies van de Universiteit van Barcelona vertelt: ‘Spanje is minder aantrekkelijk en er is een uittocht van autochtonen, buitenlanders en van genaturaliseerde buitenlanders. Hoewel het met de huidige data moeilijk is om te weten welk percentage met welke groep overeenkomt.’

Veel immigranten uit onder andere Colombia en Ecuador kwamen naar Spanje om in de bouw te werken. Het barsten van de vastgoedbubbel en de hoge werkeloosheidscijfers hebben de huidige exodus in de hand gewerkt. Veel Zuid-Amerikanen en Oost-Europeanen voelen zich  gedwongen het land te verlaten. De werkeloosheidsgraad in Spanje staat momenteel op 26 procent.  

‘Geen werk om te overleven’

Vooral immigranten die geen dubbele nationaliteit konden verkrijgen, keren terug naar huis. Vladimir Paspuel, van de Spaans-Ecuadoraanse associatie Rumiñahui, legt uit: ‘Het beste wat die groep kan doen, is toevlucht nemen tot het programma voor vrijwillige terugkeer dat gefinancierd is door de Staat en de Europese Unie, en waar enkel mensen zonder papieren beroep kunnen op doen’. De anderen proberen meestal in andere Europese landen zoals Engeland, Italië, België en Nederland een nieuw leven op te bouwen.  

Beatriz Amores, een Ecuadoraanse migrante heeft een vliegtuigticket naar huis geboekt. Ze kwam in 1999 naar Spanje met de eerste immigratiegolven en had tot vier jaar geleden een vaste job. ‘Ik was poetsvrouw in kantoren, huizen en hotels. Sinds 2009 is het steeds moeilijker geworden werk te vinden. Veel bedrijven beslissen momenteel Spaanse werkloze vrouwen in dienst te nemen die voordien geen poetsvrouw waren, en tot op zekere hoogte begrijp ik dat wel.’ Sindsdien heeft ze enkel informele werkopdrachten gekregen en koos ze ervoor terug te keren naar huis. ‘Hier heb ik geen werk om te overleven’.

De lijst van inwoners toont dat het bevolkingsaantal in alle autonome gemeenschappen is gedaald, behalve in Melilla. In Castilla en León en Castilla La Mancha daalde het aantal inwoners het meest. Dat komt omdat er minder geboortes zijn. Alina Ionas (25), een Roemeense immigrante die al sinds 2005 in Avila (Castilla en León) woont, waar een grote Roemeense gemeenschap is, ziet de situatie somber in. ‘Mijn broers proberen op dit moment werk te zoeken in Duitsland. Het moet wel, want ze hebben een familie te onderhouden. Ik wil na mijn studies van dit jaar ook werk zoeken in andere landen. Hier is er geen.’ Terugkeren naar Roemenië is geen optie, niets bindt hen nog aan het land.