Steeds meer Kenianen ontvluchten honger op platteland

In het Mwingi-district heerst al drie jaar droogte. Tabitha Mbiti, de moeder van de vierjarige Musyimi, zaaide maïs en bonen op de ongeveer twee hectare grond die ze heeft, in de hoop dat dat voldoende eten zou opleveren voor Musyimi en haar andere vijf kinderen. Maar de oogst mislukte.

“Musyimi heeft al vier dagen niets gegeten”, zegt ze. “Ik ben naar het districtskantoor gegaan om eten te vragen. Daar zei iemand dat ik beter naar het ziekenhuis kon gaan. Hier werd hij aan het infuus gelegd.” Tabitha is er zelf niet veel beter aan toe dan haar zoontje. Haar mond is uitgedroogd, ze is oververmoeid haar ogen tranen van het gapen dat gepaard gaat met constante honger.

De familie Mbiti en veel anderen zijn nu afhankelijk van de voedselrantsoenen die de regering het VN-Wereldvoedselprogramma (WFP) verstrekken via een voedsel-voor-werkprogramma. Dat houdt in dat gezinnen maïs, peulvruchten en olie ontvangen voor elke dag dat iemand uit het gezin voor een WFP-project werkt. De rantsoenen zijn voldoende voor ongeveer de helft van het gezin. Iemand mag niet meer dan twaalf dagen per maand werken voor een project, dat meestal gericht is op bodem- en waterconservatie.

De angst bestaat echter dat het project binnenkort bezwijkt onder de als maar toenemende vraag om hulp. “Het wordt elke dag erger, dat blijkt uit het feit dat er steeds meer Kenianen van het platteland naar de stad komen”, zegt Solomon Kitheka, projectmanager voor hulporganisatie Action Aid. “In de stad hopen ze eten te vinden.”

Elke dag kloppen meer dan dertig mensen voor hulp aan bij het kantoor van Action Aid, dat voor de VN het voedselprogramma coördineert. Er is inmiddels ook een voedselprogramma voor scholen gestart, maar vertragingen in de aflevering van het eten doorkruisten de plannen om schoolkinderen van een lunch te voorzien. “Dit kwartaal hebben we drie weken moeten wachten op het eten”, zegt Wilfred Kimanzi, plaatsvervangend hoofd van de basisschool Mavisi. “Bijna de helft van de leerlingen kwam niet meer op school. Ze kwamen pas weer terug toen het eten afgeleverd was.”

Mavisi verstrekt lunches aan 530 kinderen. Mwingi telt in totaal 353 basissscholen met ruim 131.000 leerlingen. Zij krijgen bijna allemaal voedselhulp.

In september van dit jaar zei de regering van president Mwai Kibaki dat er 33 miljoen dollar nodig was om 1,2 miljoen Kenianen voor wie voedseltekorten dreigden, te helpen. Een maand later kondigden de autoriteiten de bouw van een nieuw presidentieel paleis in Nairobi aan, dat 1,3 miljoen dollar gaat kosten. Hoewel dat plan de goedkeuring kon wegdragen van het ministerie van Financiën, riep het de woede op van critici binnen de regering die vonden dat de president al een beschikte over passende accommodatie. Het geld kon volgens hen beter besteed worden aan bestrijding van de honger. (JS)