Thaise gokkers wagen opnieuw hun kans

Gokken is in Thailand strikt verboden, maar dat kan de echte liefhebbers
van kansspelen niet deren. Volgens Wanchai Topan, politiecommissaris van
het Aranyaprathet-district in de provincie Sa Kaew, vlakbij het
Cambodjaanse grensstadje Poipet, steken dagelijks 1.000 Thais de grens over
naar Cambodja. Ze geven er zich over aan baccarat, blackjack, roulette,
poker en eenarmige bandieten.

In Poipet is een stuk stad helemaal ingericht ten behoeve van de gokgrage
Thais. Op één kilometer zijn zeven casino’s te vinden, een achtste is
gepland. Tussen de casino’s liggen besproeide groene lanen, luxehotels,
winkelcentra met airco, massagesalons en bordelen.

Na anti-Thaise betogingen in de Cambodjaanse hoofdstad Phnom Penh werden de
grenzen tussen beide landen begin dit jaar gesloten.De Thaise
gokverslaafden moesten het een tijdje zonder vertier stellen. De grenzen
gingen dicht nadat relschoppers, opgejut door een bericht in de Thaise
media als zou het beroemde tempelcomplex van Angkor Vat in Cambodja in
feite aan Thailand toebehoren, de Thaise ambassade in Phnom Penh in de as
hadden gelegd. Inmiddels meldde de Thaise minister van Buitenlandse Zaken,
Surakiart Sathirathai, dat de Thais-Cambodjaanse relaties weer helemaal
genormaliseerd zijn. De minister verklaarde dat dat Cambodja 250 miljoen
baht (5,3 miljoen euro) had betaald voor een nieuwe ambassade.

Poipet is maar één toevluchtsoord voor goklustige Thais. Ook in andere
Cambodjaanse grenssteden en in de andere buurlanden, Birma en Laos, zijn ze
graag geziene bezoekers. Een studie van de Chulalongkorn-universiteit
schat dat Thaise gokkers er jaarlijks 71 tot 84 miljard baht (1,5 tot 1,8
miljard euro) doordraaien.

In het licht van deze cijfers wordt in Thailand geregeld de vraag gesteld
of de overheid niet in eigen casino’s moet voorzien. Een vaak genoemde
locatie is de toeristische haven van Pattaya, in het zuiden. Anderzijds
wijzen hulporganisaties erop dat het vooral de arme Thais zijn die in de
grensstreken zwichten voor het vooruitzicht op makkelijke winst via het
casino.

In het Aranyaprathet-district zijn het volgens Samay Kongchaman, een
plaatselijke bewoner, vooral Thaise arbeiders die in een vicieuze cirkel
zitten en die hopen in één klap van hun schulden af te raken. De studie van
de Chulalongkorn-universiteit vindt hij voorbarig. Het is een kwestie van
eer. Ze zullen nooit vertellen hoeveel geld of eigendommen ze aan de
speeltafel zijn verloren. Een Thaise arbeider van de markt van Rong Kloeu
aan de andere kant van de grens, geeft toe dat hij een trouwe bezoeker is
van de casino’s. Zodra ik 500 baht (10,72 euro) in mijn zak heb, ga ik
ernaar toe. Ik win zelden, maar de rijke gokkers geven me vaak geld. Ze
zeggen dat ik een gezicht heb dat geluk brengt. Maar op het einde is hun
succes altijd even klein als het mijne: we verliezen onze inzet van de dag.

De casino’s van Poipet zijn er gekomen met de steun van buitenlandse
investeerders. Nadat de Cambodjaanse premier Hun Sen een oproep had gedaan,
kon in 1999 het eerste casino in dit voormalige vluchtelingenstadje van
tijdens de Cambodjaanse oorlog de deuren openen. Het zevende casino deed
dat eind 2001.

Ondanks het feit dat de bevolking er sindsdien is gegroeid, brengen de
casino’s niet alleen welvaart voor het stadje. Velen hopen een job te
krijgen in de casino’s, maar eindigen als illegale bouwarbeider in het
naburige Thailand of als sekswerker in de bordelen. Vele inwoners zijn
landloos en zijn in andere provincies de werkloosheid en armoede
ontvlucht, zegt een medewerker van het plaatselijke ziekenhuis. Ook de
talloze lijmsnuivende straatkinderen vormen een probleem.

Dit type van groei is niet gezond, zegt oppositielid en ex-minister van
Financiën Sam Rainsy. De sociale kosten die met deze groei gepaard gaan,
zullen resulteren in zware economische kosten.