Turkije ondertekent Kyoto-protocol

Onder loodzware druk van de Europese Unie en tal van internationale milieuverenigingen werd het verdrag op 5 februari 2009 met 243 stemmen voor en 3 tegen goedgekeurd.
Turkije heeft lang getwijfeld om het verdrag te bekrachtigen omdat men vindt dat de verdere industrialisering van het land eerst afgerond moet worden. Vorig jaar werd een stemming van het protocol nog uitgesteld nadat het in het parlement naar voor geschoven was.
Volgens Sibel Sezer Eralp, Turks directeur van het Regionaal Centrum voor Leefmilieu (REC), heeft Turkije nu meer kans om mee te spreken over internationale klimaatbeslissingen na 2012. ‘Turkije is nu een partner geworden die mee gaat bouwen aan een globaal klimaatbeleid.’ 
Het Kyoto-protocol is een verlengstuk van het Klimaatverdrag dat door Turkijke in 2004 al werd ondertekend. De termijn van het Kyoto-protocol loopt van 2008 tot 2012 en verplicht industrielanden die het verdrag ondertekend hebben om hun uitstoot van broeikasgassen gemiddeld met 5,2% te verminderen in vergelijking met het uitstootniveau van 1990. 

Als de Turkse regering de bevolking niet met catastrofale klimaatveranderingen wil opzadelen, moet het zich nu al voorbereiden op de periode na 2012.

Tot 2012 zal het Kyoto-verdrag alvast geen zware last worden voor de regering-Erdogan. Tijdens de internationale conventie van het Klimaatverdrag in 1992 werd Turkije niet bij de landen geplaatst – de zogenaamde Annex I landen – die een emissiereductie van broeikasgassen moesten realiseren.
Maar volgens Greenpeace wil dat niet zeggen dat Turkije tot 2012 bij de pakken moet blijven zitten. ‘Als de Turkse regering de bevolking niet met catastrofale klimaatveranderingen wil opzadelen, moet het zich nu al voorbereiden op de periode na 2012’, klinkt het.
Volgens Turks Minister van Leefmilieu, Veysel Eroglu zal de vereiste wetgeving en infrastructuur die de Kyoto-normen vereisen, ongeveer 68 miljard euro kosten. Daarvan zal 15 miljard door de privé-sector worden betaald.