Veel kritiek op VN-top over Financiering voor Ontwikkeling

Goed maar niet genoeg. Een gemiste kans. De top heeft niets concreets opgeleverd. Dat waren de belangrijkste reacties uit niet-gouvernementele hoek bij het einde van de vierdaagse bijeenkomst.

“Er is actie nodig; voornemens moeten worden hard gemaakt. Maar in de plaats daarvan hebben we hier vooral eindeloos gediscussieerd over formuleringen”, klaagt Sylvia Borren. De Nederlandse is voorzitter van de Global Call to Action against Poverty (GCAP), een groot samenwerkingsverband dat meer vaart wil zetten achter de strijd tegen de armoede. “Het is echt ontgoochelend dat er geen reddingsplan voor alle kwetsbare mensen in de wereld uit de bus is gekomen.”

Niet trots

Ook de officiële delegaties zijn niet trots op wat ze bereikt hebben. Zware meningsverschillen over de hervorming van internationale financiële architectuur deden de onderhandelingen bijna ontsporen. Uiteindelijk kon de strijd alleen worden bijgelegd door de beslissing om een nieuwe VN-conferentie te organiseren over de financiële crisis en het effect daarvan op ontwikkeling.

“We hebben de engagementen bevestigd die in Monterrey werden gemaakt over de verhoging van de ontwikkelingshulp”, probeerde de Duitse ontwikkelingsminister Heidemarie Wieczorek-Zeul na afloop de meubels te redden. “Bij alle voorgaande crisissen werd er gesneden in ontwikkelingshulp, maar dat zou tegen ieders belangen ingaan.”

De deelnemers aan de VN-top werden het er ook net als in Monterrey over eens dat schuldverlichting, de strijd tegen corruptie en kapitaalvlucht, betere belastingsystemen en meer samenwerking tussen openbare instellingen en private ondernemingen meer geld beschikbaar kunnen maken voor ontwikkeling.

Vooruitgang

De slotverklaring gaat verder dan zes jaar geleden op het vlak van gelijkheid tussen mannen en vrouwen. Maatregelen om de discriminering van vrouwen weg te werken en hen de kans te bieden te participeren aan het economisch leven, helpen het ontwikkelingsproces er sterk op vooruit, staat er in de tekst. Maar vrouwenbewegingen die de top volgden, zeggen dat er ook concrete maatregelen moeten komen om dat goede voornemen hard te maken.

Vooruitgang was er ook door de expliciete vermelding van “volledige tewerkstelling en waardig werk voor iedereen” als centrale doelstellingen van ontwikkeling. De deelnemers werden het ook eens over een afzonderlijke paragraaf waarin het belang wordt onderstreept van het geld dat migranten aan het thuisfront overmaken. Die transfers moeten makkelijker en goedkoper worden.

Maar er is veel meer kritiek dan lof te horen. De top versterkt de internationale samenwerking rond belastingvraagstukken niet genoeg, klinkt het bijvoorbeeld. Daar had de niet-gouvernementele wereld sterk op aangedrongen. Ook op dat vlak is er alleen een intentieverklaring. Experts schatten dat er elk jaar 500 tot 800 miljard dollar op illegale manier van Zuid naar Noord vloeit, vooral als het gevolg van belastingvermijding door transnationale bedrijven.

Globaal genomen is de top een afknapper, vinden de meeste niet-gouvernementele deelnemers. De financiële crisis en de klimaatverandering zijn grote bijkomende uitdagingen, maar de wereld is er de voorbije jaren zelfs niet in geslaagd genoeg vorderingen te maken op weg naar de Millenniumdoelstellingen, acht doelen die verband houden met de grote ontwikkelingsuitdagingen in de wereld. De internationale gemeenschap heeft in Doha de kans gemist in een hogere versnelling te schakelen, vinden de critici.