VN delen Nepal in bij zwaarst getroffen crisislanden

Onder het Consolidated Appeals Process (CAP) voor 2005 vragen de VN donorlanden vrijdag geld voor de zwaarst getroffen crisisgebieden ter wereld. In de visie van de VN hoort het door oorlog verscheurde Nepal nu thuis tussen de Bezette Palestijnse Gebieden, Tsjetsjenië en een rits Afrikaanse landen, de andere landen in de lijst.

In Nepal staat lang niet iedereen te juichen. Om te beginnen halen de VN met hun oproepen meestal niet zoveel geld op als beoogd. Maar de grootste zorg bij Nepalese regeringsfunctionarissen en sommige ontwikkelingsorganisaties is dat de oproep geld voor structurele hulp zal afleiden naar noodhulpprojecten.

Veel donoren zeggen dat alle geld uit één en hetzelfde potje komt, en daarover maken wij ons ernstige zorgen, zegt Bidhyadhar Mallik, secretaris in het Vredessecretariaat van de Nepalese regering. Onze ontwikkelingsplannen zijn in overleg met donoren opgesteld en maken deel uit van een langetermijnstrategie om uit de armoedeval te raken. Een geldstroom die dat goedgeplande kader vervangt, kan meer verwarring scheppen dan goed doen. Zijn we echt op dat kritieke punt beland waar we niet langer binnen onze eigen armoedebestrijdingprogramma kunnen optreden?

Armoedebestrijdingprogramma’s zijn dossiers die regeringen voorleggen als ze hulp krijgen van de Wereldbank en het Internationaal Monetair Fonds. Ze tekenen de krijtlijnen om de armoede te bestrijden en financiële hervormingen door te voeren, hoewel ze in de ogen van critici arme landen verplichten tot een beleid dat winst voor mensen plaatst. Het grote verschil (met noodhulp) is dat het armoedebestrijdingprogramma een bredere doelstelling heeft. Het bevat ook noodhulp, maar dan geïntegreerd in een breder kader, zegt Mallik.

Temidden van een humanitaire crisis kampt Nepal ook met een veel grotere ontwikkelingscrisis, zegt ook Keith Leslie, landdirecteur van de Amerikaanse ontwikkelingsorganisatie Save the Children, die benadrukt dat er op dat vlak wel degelijk vooruitgang wordt geboekt. Vorige maand gaf het Ontwikkelingsprogramma van de VN een rapport vrij waaruit verrassend genoeg bleek dat Nepal een goede kans maakt om de meeste millenniumdoelstellingen te halen, waaronder de halvering van het aantal mensen onder de armoedegrens en het terugbrengen van het sterftecijfer voor kinderen jonger dan vijf met twee derde. Tegelijk erkende het rapport ook dat toenemend geweld en politieke instabiliteit het effectieve gebruik van ontwikkelingshulp hinderen, en dat het herstel van de vrede en de democratie daarom de allerhoogste prioriteit heeft.”

Er heerst momenteel geen gewone humanitaire crisis in Nepal, zegt de VN-coördinator voor Humanitaire Programma’s Matthew Kahane. Maar het land is erg arm en een groot deel van de bevolking leeft van dag tot dag. Voeg daar negen jaar intern conflict en mensenrechtencrisis aan toe, plus het feit dat de regering zelf heeft gewezen op het probleem van de interne vluchtelingen, en je hebt goede gronden voor een CAP.

De CAP bevat hulpaanvragen van minstens twintig VN-agentschappen en internationale ngo’s voor 60 projecten, gaande van mensenrechtenbescherming, hulp aan vluchtelingen, de uitbreiding van basisdiensten en coördinatie. Kahane verzekert dat het oprichten en beheren van de CAP niet meer dan vier of vijf procent van het geld zal opslorpen, omdat bijna alle werk via de bestaande hulpkanalen zal gaan.

Kahane noemt de oproep rampenbestrijdingsplanning voor het geval een noodsituatie zich voordoet. We hopen dat het niet gebeurt. Niemand van ons zit op de humanitaire crisis te wachten. Maar tegelijk denken we dat het niet goed is achterover te leunen en te zeggen dat het ook niet zal gebeuren. (ADR/PD)