Vrouwenbesnijders leggen wapens neer

In Ivoorkust was het nooit eerder gezien: dertig besnijders die tijdens een officiële ceremonie openlijk hun métier afzworen. Besnijdenis heeft ons niets opgeleverd, zei een 80-jarige man, de oudste van de groep. Een opmerkelijke uitspraak voor een man die tientallen jaren zijn brood verdiende met het besnijden van vrouwen en meisjes. We deden het in de naam van traditie, maar vandaag blijkt dat mannen hun besneden vrouwen verlaten voor onbesneden meisjes.

Eén van de argumenten van voorstanders van vrouwenbesnijdenis luidt dat besnijdenis ontrouw in de kiem smoort omdat vrouwen minder snel opgewonden zouden worden in het bijzijn van een man. Andere argumenten luiden dat het hygiënisch is en dat de God het zo wil. Het VN-kinderfonds Unicef schat dat 40 procent van de Ivoriaanse vrouwen en meisjes besneden is.

Allicht hebben ook financiële overwegingen de besnijders over de streep getrokken. ONEF biedt ex-besnijders hulp zodat ze een andere zaak kunnen opstarten. De dertig besnijders die nu zijn gestopt, hebben elk een lening van 110 euro ontvangen die tegen soepele voorwaarden kan terugbetaald worden.

Naar schatting zijn er in de Ivoriaanse hoofdstad nog steeds zo’n 45 andere besnijders actief. Ze breken daarmee de wet, want sinds 1998 is vrouwenbesnijdenis verboden. Dat was een enorme doorbraak, zegt Rachel Gogoua, de voorzitter van de ONEF.

Ondanks het feit dat het antibesnijdeniskamp goed gespekt wordt door internationale donoren, zit vrouwenbesnijdenis in de lift in het westen van het land. Een studie van ONEF en de Wereldgezondheidsorganisatie toont tussen 1995 en 2005 een stijging van het aantal besneden vrouwen in dat deel van het land: van 70 naar 80 procent.

Vrouwenbesnijdenis is bovendien niet langer een plattelandsfenomeen. Ook in de stad worden steeds meer vrouwen besneden. Vandaag hebben besnijders mobiele telefoons. Je kan ze contacteren en een afspraak maken voor een ingreep aan huis, zegt Gogoua. (MM/PD)