“Het waren goede mensen - onschuldige mensen", zegt de vrouw die me bittere koffie heeft geserveerd in haar voortuin, in de schaduw van de amandelboom. Ze kijkt op en sluit het boek op haar schoot, dat nog naar verse inkt ruikt. Zeventien minuten lang heeft ze luidop de namen voorgelezen van de leden van haar gemeenschap die gedood werden in de Col ...