Waarom wij de hoofdkwartieren van PS en N-VA bezetten

“Vandaag bezetten wij op vreedzame en geweldloze wijze de kantoren van N-VA en PS. We doen dit omdat we vinden dat beide partijen onze democratie ‘gijzelen’ door de onderhandelingen zo lang te rekken. De normale werking van onze federale parlementaire democratie zit volledig geblokkeerd. De regering van lopende zaken is een volwaardige regering geworden. Maar tegenover deze regering staat een parlement dat zijn wantrouwen niet langer kan uiten tegenover die regering. Een regering van lopende zaken kan immers niet ontslagen worden. Hiermee vervalt één van de belangrijkste taken van het parlement, namelijk vertrouwen of wantrouwen schenken aan de regering. Het volk wordt vertegenwoordigd maar is fundamenteel machteloos. Op die manier gijzelen de onderhandelaars onze democratie.

Desondanks blijven de gijzelnemers van de democratie – N-VA en PS – nog steeds populair in de peilingen. Er treedt als het ware een stockholmsyndroom op. De bevolking houdt van diegenen die het democratisch systeem gijzelen. Wij willen met deze actie de vraag stellen of mensen wel gaan stemmen om gegijzeld te worden. Willen wij werkelijk dat onze democratie blijft geblokkeerd worden? En is dit écht in het belang van de burgers?

Maar niet alleen de feitelijke machteloosheid van de volksvertegenwoordiging vormt een democratisch probleem. Ook de onderhandelingen zelf worden gekenmerkt door een compleet gebrek aan transparantie. Als burgers hebben wij er het raden naar of er al dan niet onderhandeld wordt en of die onderhandelingen iets opleveren. Wat wij zien zijn theaterstukjes. Naar de inhoud en feitelijke evolutie van de onderhandelingen hebben we sinds vele maanden het raden.

Wij eisen een democratische openheid van de onderhandelingen! Gesteld dat er straks verkiezingen komen – wat nog steeds een mogelijkheid is – dan moeten we ons oordeel immers op iets kunnen funderen. Wij eisen daarom dat belangrijke documenten en nota’s binnen de onderhandelingen én van partijen openbaar gemaakt worden zodat ze het onderwerp kunnen worden van een publiek debat. Wij eisen dat de onderhandelaars en partijvoorzitters publiekelijk verantwoording afleggen van hun werkzaamheden. Wij vragen dat er een democratische controle kan uitgeoefend worden op het verloop van de onderhandelingen.”