Anwar Ibrahim, slachtoffer van een politiek proces?

Anwar werd in 1999 al eerder veroordeeld voor homoseksualiteit en tevens corruptie. Om een lang verhaal kort te maken: Maleisië wordt al sinds de onafhankelijkheid (in 1957) geregeerd door steeds (bijna) dezelfde coalitie. Tussen 1981 en 2003 werd die coalitie in Maleisië geleid door Mahathir Mohamad, die de vrijheden in Maleisië gaandeweg steeds meer inperkte.

Zo werden bijvoorbeeld alle media onder controle van de regering gebracht (iets dat nog steeds zo is, met een enkele uitzondering daargelaten) en de vrijheid van meningsuiting werd afgeschaft.

Anwar Ibrahim, in Maleisië ook gewoon Anwar genoemd, schopte het in de regering van Mahathir Mohamad tot minister van Financiën en was erg populair. Maar hij werd ook een beetje te kritisch en wilde de vriendjespolitiek in de partij aan de kaak stellen. Fout, want hij werd direct ontslagen en een jaar later dus veroordeeld tot vijftien jaar gevangenisstraf.

Maar hij kwam vrij en voerde in 2008 actief campagne voor zijn partij (hij mocht zelf de politiek nog niet in). Met succes, want de oppositie groeide. In 2013 kreeg hij het zelfs voor elkaar dat de gewoonlijke coalitie voor het eerst in de onafhankelijke geschiedenis, geen twee derde van het aantal stemmen haalde. Maar ondertussen had Anwar ook hele andere dingen aan zijn hoofd. Er speelde namelijk weer een rechtszaak tegen hem en weer wegens homoseksuele handelingen. De rechtszaak heeft bij elkaar zeven jaar geduurd en de meest gênante details werden uitgebreid in de nationale media besproken. Afgelopen dinsdag kwam er dan eindelijk een einde aan dit slopende proces: Anwar moet vijf jaar de cel in.

Fluistertoon

Het is een feit dat de sodomiewet nog steeds bestaat in Maleisië. Maar minder zeker is of dat echt de reden van Anwar Ibrahims veroordeling is. Althans, volgens sommigen in dit land. Zo vertelt iemand me: ‘Er lopen hier genoeg homoseksuelen en zelfs ladyboys rond. Zelden wordt er iemand veroordeeld voor homoseksualiteit. Maar nu, nu Anwar steeds populairder wordt, opeens wel. Ik geloof er niks van’. Meer van dit soort reacties zijn te horen in het openbare leven. Op fluistertoon dan.

Ook ik heb al genoeg homo’s en transseksuelen gezien in Kuala Lumpur.

Ook ik heb al genoeg homo’s en transseksuelen gezien in Kuala Lumpur. En die worden gewoon met rust gelaten. Zoals in zoveel landen zijn er hier mensen die vanuit religieus opzicht iets tegen homoseksualiteit hebben. Maar Maleisië is een heel mild Islamitisch land. Dat komt ook omdat hier naast de Islamitische Maleiers, ook heel veel Chinezen (vaak Boeddhistisch of Christen) en Indiërs (die het Hindu geloof aanhangen) wonen. Al deze bevolkingsgroepen leven vredig naast en met elkaar. De Islamitische normen en waarden worden hier niemand verplicht opgelegd.

Daarom stellen des te meer mensen zich hier de vraag: ‘Is dit misschien een politiek proces?’ Volgens Anwar zelf wel. Na de uitspraak riep hij dan ook dat de zaak een façade was en dat deze alleen maar was gestart om hem politiek uit de weg te ruimen. Maar Anwar geeft niet op. Een klein probleempje: iemand die in Maleisië in de gevangenis heeft gezeten, mag na zijn of haar vrijlating vijf jaar lang de politiek niet in. En als Anwar vrijkomt, is dat ook pas na de komende verkiezingen in 2018, en dat betekent dat hij in 2023 ook nog niet mee mag doen. Zijn dochters laten het er in ieder geval niet bij zitten. Onder de naam ‘March to Freedom’ zijn ze van plan een campagne te starten met als doel de vrijlating van hun vader.

Reformasi

Anwar staat bekend om zijn kreet ‘Reformasi!’, wat reformatie betekent. Misschien dat die reformatie er ooit komt, maar in 2018 of 2023 is dat zeker niet het geval.