Avondroutine

18:30 u :
Ik kom thuis na een dag werken. Mijn hond, Rataplan, lijkt blij me te zien, maar laat me desondanks wel merken dat hij honger heeft. Grote honger…
Ik kijk naar de ventilator die doodstil staat te wezen. Geen elektriciteit. Weer maar eens… Sinds een maand of 6 valt de elektriciteit weg rond een uur of 5 ’s middags, en komt pas weer terug tegen 9 of 10 uur ’s avonds.

19:00 u:
            De hond heeft een bord eten voor zijn neus. Da’s ook alweer opgelost. Het wordt stilaan donker. Nog even rustig op de stoep zitten om dan een ‘emmerdouche’ te nemen.

19:35 u
            Proper gewassen. Het is donker. Rest me nog enkel onder mijn muskietennet te kruipen en te wachten… tot de elektriciteit terug komt. Ik geef mijn huis officieel over aan de tarantula’s, muizen en ander ongedierte.

20:00 u
            Mmhhh, Het valt nog mee vandaag. Ik zweet nog niet. Zou het zijn omdat ik deze avond niet gejogd heb? Misschien moet ik dan maar weer van mijn nieuwste goede voornemen afstappen.

20:10 u
            Te vroeg victorie gekraaid. Ik draai van links naar rechts. Probeer naast het hoofdkussen en erop. Waar is het het minst warm?

20:15 u
            Ik heb de verkeerde kamer uitgekozen. In de andere kamer is het vast koeler. Laat me Pablo opbellen. Alle afleiding komt van pas.

20:30 u
            Ik lig reeds dwars in bed. Welke koelte ik daarmee hoop te bereiken weet ik niet.

20:35 u
Nog maar eens een bocht van 90 graden. Ik neem één van de kussens en simuleer daarmee een ventilatoreffect. Wow, dat voelt goed!

20:40 u
            Hoeveel batterij heb ik nog op mijn laptop? Wat muziek opzetten… misschien doet me dat vergeten hoe warm het is, en misschien val ik zelfs in slaap?

20:55 u
            Ik lig nog steeds te draaien en te keren. Mijn ogen zijn gesloten en in gedachten danst het hele ballet van Vlaanderen op de rockdeuntjes. Ik ben natuurlijk de ster van het geheel. Waanideeën door de hitte?

20.58 u
            Ik val in een hoestbui. Dedju, nu dacht ik echt dat ik van die verkoudheid af was. Hoe geraakt een mens ook verkouden bij temperaturen die niet onder de 30 graden gaan?!
Ik hoop dat we geluk hebben vandaag. Ik hoop dat de elektriciteit nu ongeveer zal terugkomen. Ik zie het niet zitten om nog veel langer te wachten.

21:03 u
            Ik moet naar de wc. De noodlamp die ik aanzet, valt direct uit. “Wat nu weer?” zucht ik. Een fractie van een seconde later kijk ik hoopvol naar de ventilator. Is er beweging te zien? …………
…….Ja hoor, langzaam beginnen de wieken te draaien, steeds sneller en sneller veroorzaken ze een koel briesje op mijn blote buik.
Een glimlach verschijnt op mijn gezicht…