Sociaal werk in bezet gebied.

Het Social Development Center 

Tijdens ons bezoek aan Nablus bezochten we het Social Development Center van het vluchtelingenkamp New Askar. Al bij het het uitschenken van de koffie benadrukte onze gesprekspartner dat de Palestijnen een vreedzaam volk zijn : “Jullie zien het : wij eten geen mensen.” Zoals steeds, had ik snel een schamper antwoord in gedachten. Maar na wat ik in Palestina al gezien had, verkoos ik te zwijgen. Hoe maak je als buitenstaander grapjes over een onbegrijplijk harde levenssituatie ?

We bezochten in het centrum de gehandicapten van het vluchtelingenkamp tijdens hun verzorging en therapie. De toegewijde inzet van de artsen en therapeuten was opvallend. De dokter die ons rondleidde, kende alle kinderen persoonlijk. Hij greep de hand vast van een jongetje op de massagetafel. Hij wees ons op de onweerstaanbare lach van Samira, een klein meisje met Niet Aangeboren hersenkwetsuur. Zij lachte ons inderdaad vrolijk toe terwijl de therapeute haar trachtte te leren een blokje vast te grijpen en weer los te laten. De ouders krijgen ook lessen om zelf hun kinderen te begeleiden.

Zelfredzaamheid

Het opleiden van de ouders past in de visie om te werken aan bewustmaking en zelfredzaamheid. De verantwoordelijken van het centrum organiseren ook culturele en sportieve activiteiten, cursussen, jeugdverenigingen,zomerkampen en psychologische bijstand. “Sociale werkers” dus ? Zij leerden nochtans ook de gevangenissen al binnenin kennen. Maar die ervaring schrikte hen niet af. Zij besloten verder te strijden om de mensen opnieuw hoop te geven. www.askar-center.org

Het vluchtelingenkamp New Askar is niet erkend door UNRWA (United Nations Relief and Works Agency for Palestine Refugees). De kinderen gaan naar school in een erkend kamp. Maar het Centrum blijft stappen ondernemen voor een erkende eigen school. Zij krijgen ook niet de (beperkte) financiele bijstand van UNRWA die erkende vluchtelingenkampen wel krijgen. Daarom stellen ook deze mensen de internationale hulp en solidariteit heel erg op prijs. Al op de buitenmuur zagen we daarvan het bewijs : het wijdverspreide logo van de gevangen palestijn met de handen op de rug, omringd door vrienden uit allerlei landen.