Studenten maken trottoir van zonnepanelen

Zonnepanelen zijn mainstream, zoveel is duidelijk. Deze zomer leverde zonne-energie op een gegeven moment 40% (of 23,9 GW) van de de totale Duitse vraag naar energie. Ook in ons land zijn zonnepanelen geen curiosum meer. Zo blijkt uit de laatst beschikbare cijfers dat de elektriciteitsproductie uit zonnepanelen in Vlaanderen met 71% steeg tussen 2011 en 2012. En als zelfs Ikea zonnepanelen te koop aanbiedt — voorlopig enkel in Groot-Brittanië — is het hek helemaal van de dam. Toch is er nog volop ruimte voor nieuwe toepassingen, zoals blijkt uit een experimenteel voetpad aangelegd met zogenaamde “geïntegreerde zonnepanelen” van het Spaanse Onyx Solar.

Hypocaustum

Studenten van het Solar Institute aan de Amerikaanse George Washington Universiteit bouwden samen met landschapsarchitecten aan een trottoir van 27 fotovoltaïsche Onyx zonnepanelen met een maximale opbrengst van 400 Watt vermogen. Dat volstaat om de 450 LED-lampen onder de tegels van energie te voorzien. Het geheel is naadloos geïntegreerd in het voetpad, en lijkt van boven op een mozaïek van mat plexiglas. Conceptueel doet de constructie denken aan een hypocaustum, de oude Romeinse techniek om badhuizen en villa’s te verwarmen.

Esthetisch licht

De panelen worden toegejuicht als een ‘duurzame’ toepassing om alternatieve oplossingen te bedenken voor de steeds groeiende vraag naar energie. De hamvraag is natuurlijk of een dergelijke technologie wel correct en efficiënt toegepast wordt, en wat de kost is ten opzichte van normale stoeptegels in combinatie met zuinige lampen gevoed door groene stroom. In dit geval legt de universiteit een kleurrijk verlicht voetpad aan, wat doet vermoeden dat de hele opzet veeleer steunt op het esthetische luik. De eerder bescheiden opbrengst geeft bovendien aan dat de tegels enkel geschikt zijn voor verlichting en niet zozeer voor energie-intensieve toepassingen.

Gewikt en gewogen

Dat is dan ook de zwakte van fotovoltaïsch glas, de technologie waarop de panelen zijn gebaseerd. Daarmee kunnen volledige gebouwen bedekt worden, in plaats van louter daken zoals nu meestal het geval is. Hoewel het een oplossing is voor de visuele vervuiling van grote kantoorblokken, zal het nooit in staat zijn om te voorzien in het gros van het energieverbruik van die gebouwen. Hoogstens kan het instaan voor de energie van computers, telefoons en kleine elektrische apparaten.

Vernuft

Het is een mooi voorbeeld van Cleantech, innovatie in een ‘groene sector’ die een oplossing voorstelt voor een probleem dat er eigenlijk niet is. De meest “kostenefficiënte” oplossing blijft hoe dan ook een verschuiving naar duurzame productie- en consumptiepatronen (zie ook het EU actieplan voor duurzame consumptie, productie en industriebeleid of het tienjarenprogramma beheerd door UNEP). Anderzijds getuigt het idee om een voetpad aan te leggen met zonnepanelen van een knap staaltje vindingrijkheid en vernuft, wat al bij al ook wel aanmoediging verdient.