Deze week stemde het Vlaams Parlement over een nieuw adoptiedecreet. Psychologe en MO*columniste Miranda Ntirandekura Aerts noemt het een doekje voor het bloeden. ‘Geadopteerden, eerste ouders en hun families in de herkomstlanden moeten het stellen met holle woorden en loze beloftes.’
Een lans breken voor vrede is niet laf, maar misschien het moedigste wat vandaag mogelijk is, schrijft MO*columnist Michael De Cock. 'Wie vrede als doel heeft, maar geweld als middel inzet, bevindt zich op het gevaarlijke pad van de escalatie.'
Het recht op betogen en staken is heilig, schrijft MO*columnist Walter Zinzen. Maar het moet wel worden ingezet tegen degenen die de eisen kunnen inwilligen, niet tegen de velen die dat niet kunnen.
Sommige dingen komen altijd terug, schrijft MO*columniste Bieke Purnelle. Zoals het abortusdebat, dat veel meer is dan een ethische visie op het ongeboren leven. ‘Vrouwen, hun lichamen en hun rechten spelen daarin slechts de rol van werktuig.’
Is troost een te groot woord? Of zijn we bang van de pijn die we zullen voelen als we eraan denken? Misschien, betoogt MO*columnist Jan Mertens, kunnen we dit jaar het kersfeest aanvatten met een vragenrondje: ‘Wat zou jou kunnen troosten? Wie weet hoe mooi en helend dat gesprek zou kunnen zijn.’
Haar lichaam zit op dezelfde manier in elkaar als dat van anderen, schrijft StampMedia-reporter en MO*columniste Patricia da Costa. ‘En toch groeide ik op met het idee dat dat niet zo was.’
MO*columniste Bieke Purnelle maakt zich zorgen om onze democratie en de stemmen voor psychopaten, halvegaren en andere bedenkelijke sujetten. ‘Waarom zou je moeite doen als je gewoon kan roepen dat het de schuld is van migranten? Het maakt niet uit of het waar is, zolang de mensen het maar geloven.’
Een nieuw manifest en bijbehorende campagne, 'Meer dan genoeg/More than enough', pleit voor een wereld met genoeg voor iedereen. Het doet MO*columniste Tine Hens nadenken over de schoonheid van genoeg en de pletwals van steeds meer.
Doorgedreven pacifisme met een oproep tot ontwapening is allesbehalve een teken van zwakte, schrijft MO*columnist Thomas Goorden. ‘Net in reactionair geweld zit geen greintje moed of creativiteit.’
Volgens MO*columnist van de maand Sacha Dierckx heerst er verwarring over macht en verzet. Hij gaat de mythe van een almachtige, hoogopgeleide, woke bakfietselite te lijf. ‘Het is wrang dat mensen die zich in de steek gelaten voelen vanwege sociaaleconomische redenen op extreemrechts stemmen.’
Handicap maakt vaak geen deel uit van de conversatie over diversiteit. Daarom: een roep om inclusie, om gezien en gehoord en gewaardeerd te worden, om je vertegenwoordigd te zien op school, in de media en in de taal. ‘Een beperking is pas een handicap als de maatschappij ontoegankelijk is.’
Blijven we de urgentie van de klimaatcrisis minimaliseren? Of erop antwoorden met een cynisch ‘niet wij, niet hier, niet nu’? Die reacties geven in elk geval geen vertrouwen dat politici zullen doen wat nodig is, schrijft MO*columnist Jan Mertens. 'Een mens zou van minder hysterisch worden.'