Er zit meer vrijheid en vooruitgang in het streven naar een 'genoeg voor iedereen' dan in het blind vasthangen aan een ‘steeds meer’, schrijft MO*columnist Jan Mertens. ‘In de trein zie je ook altijd van die mensen die vinden dat ook hun boekentas en voeten een zitplaats nodig hebben.’

MO*columniste Kelia Kaniki Masengo worstelde zich jarenlang zo goed mogelijk door de sinterklaasperiode. Ze hield zich buiten het zwartepietendebat, tot ze moeder werd. ‘Want voor mijn peuter ben ik een superheld, en superhelden zorgen voor een betere wereld.’

Niet de (eventuele) vaccinatieplicht, niet de covidsafepas, niet het mondmasker bedreigen onze democratie maar de particratie, stelt MO*columnist Walter Zinzen. 'Het lijkt wel alsof partijvoorzitters menen dat ze niet hun partij maar het land moeten besturen.'

Het fascineert Patricia Campailla, MO*columnist en leerkracht Nederlands voor anderstaligen, hoe we in het Westen achter de tijd aan hollen als hamsters in een rad. Haar cursisten komen uit landen waar mensen baas zijn over de tijd, niet omgekeerd.

Mensen staan terecht omdat ze anderen hebben gered, terwijl Europa inlichtingendiensten traint die mensen terugbrengt naar detentiecentra waar ze worden mishandeld en gemarteld, merkt MO*columnist Bieke Purnelle cynisch op. ‘Soms vraag ik mij af of de mensensoort het redden wel waard is.’

Nederlands leren aan anderstaligen uit de hele wereld: hoe begin je daaraan? MO*columnist en leerkracht Patricia Campailla weet dat geduld, herhaling, vertrouwen en respect sleutelwoorden zijn. Maar het allerbelangrijkste? Lesgeven met een open geest en een groot hart voor je cursisten.

'Ik verwerp iedere vorm van censuur. Achter censuur schuilt altijd een hang naar dictatuur.' Dat schrijft MO*columnist Geert Van Istendael in zijn loflied voor alles en iedereen, maar vooral voor Pablo Neruda en vertaler Bart Vonck.

‘Zou ik het zelf kunnen?’, vraagt MO*columnist en leerkracht Patricia Campailla zich af. Alles en iedereen hier achterlaten en helemaal opnieuw beginnen, onderaan de ladder en me aanpassen aan een nieuwe maatschappij?

‘Dolende oudjes’, zo worden de ouders van interne migranten in China genoemd. Ze verhuizen mee naar een nieuwe, vreemde omgeving en raken met de jaren meer en meer geïsoleerd, schrijft MO*columniste Ching Lin Pang. Met de toenemende vergrijzing stijgt de noodzaak om daar iets aan te doen.

Fadel komt uit Libië en spreekt drie talen: zijn moedertaal is Berbers maar hij spreekt even vloeiend Arabisch en Engels. Toch ondervind leerkracht Nederlands en MO*columniste Patricia Campailla bij hem een grote weerstand om Nederlands te praten.

Deel zijn van de oplossing, vanuit verantwoordelijkheid en rechtvaardigheid, is een rijke vorm van vrijheid. Sommige politici zijn echter meer bezig met het permanent uitstralen van cynisme en chagrijn, schrijft Jan Mertens. En dat maakt hem kwaad.

‘Van waar ben je?’ Het is een vraag die MO*columnist Sahadi Daria elke dag te horen krijgt. Het antwoord is complexer dan hij kwijt kan in een doorsnee gesprek. ‘Ik ben afkomstig van Afghanistan, ja. En ik ben ook niet helemaal Belg. Ik ben van veel plaatsen.’