Walter Zinzen ergert zich aan het gebrek aan medeleven in de coronacrisis. Achter de kille cijfers schuilen immers pijnlijke verhalen. Hebben onze beleidsmakers en experts daar al oog voor gehad? En ook in het racismedebat stoort Zinzen zich aan de hardvochtigheid in onze samenleving.

Walter Zinzen vindt het in deze coronatijden redelijk ongelooflijk hoe de stijl van de Amerikaanse president Donald Trump school maakt in Europa en meer bepaald ook in ons eigen land. Zo is hij niet te spreken over hoe een politicus als Bart De Wever zich de jongste weken gedraagt.

Voor de ene is ze te links, voor de andere te rechts. Het (onafhankelijke) bestaansrecht van de openbare omroep wordt door politieke beleidsmakers regelmatig in twijfel getrokken. Walter Zinzen legt nog eens duidelijk uit waarom de VRT zich niet moet plooien naar de politieke beleidsmakers en commerciële concurrenten. Kort gezegd: de overheid is de ...

Wie zijn de dag van vandaag de verworpenen der aarde, als het niet de mensen zijn die vluchten voor oorlog, geweld, terreur en onderdrukking of voor honger, armoede en ziekte, en die zich in uiterste nood aan onze grenzen melden?, vraagt Walter Zinzen zich af. Hij vraagt de voorzitter van de sp.a daarom met aandrang om de partij niet te proberen re ...

'Een wonder is geschied': zo spreekt de bekende Britse historicus Timothy Garton Ash over de val van de Muur, dertig jaar geleden. Een wonder, omdat voor het eerst in 200 jaar een revolutie niet gewelddadig was. En dankzij die revolutie is Europa meer dan ooit verenigd en vrij. Walter Zinzen telt de zegeningen van onze bijna 75 jaar durende vrede. ...

Walter Zinzen is niet te spreken over de benoeming van Joachim Pohlmann tot kabinetschef cultuur bij Vlaams minister-president Jan Jambon. ‘Iedereen schijnt het normaal te vinden dat een kabinetschef politieke macht uitoefent. Wel, vrienden, het is niet normaal. Het is zelfs hoogst abnormaal.’ 

Nu N-VA en Vlaams Belang samen meer dan 40% van de stemmen hebben behaald, staat er geen maat meer op hun heerszucht, zegt Walter Zinzen. Wat we de afgelopen weken en maanden hebben mee gemaakt laat niets aan de verbeelding over.

De particratie viert dezer dagen hoogtij. Een select gezelschap van een enkele dame en drie heren heeft beslist hoe het Vlaams Gewest de volgende vijf jaar bestuurd zal worden. Partijcongressen hebben dat akkoord goedgekeurd zonder goed te weten wat erin staat. En nu is het de beurt aan het parlement, dat in de feiten niets te vertellen heeft.

De mensheid manifesteert zich in alle kleuren van de regenboog, maar op heel wat plekken is dat besef nog niet doorgedrongen, vindt Walter Zinzen. ‘Laten we dus kijken naar de vlag, niet naar de afzonderlijke kleuren. Laat kleurenblindheid heersen in heel ons doen en laten.’

Het geroep over het 'signaal van de kiezer' is hoogst hypocriet, zegt Walter Zinzen. Welk signaal van welke kiezer? Blijkbaar bedoelen sommigen er uitsluitend de 18% van het Vlaams Belang mee. Maar wat dan met de 82% die niet voor het Belang hebben gestemd?

Ooit werden verkiezingen beschouwd als een feest van de democratie. Ook op 26 mei trekken we met zijn allen naar de stembus om dat feest van de democratie te vieren. Zou het werkelijk?, vraagt Walter Zinzen zich af. De waarheid is dat de Belgische politici bang zijn van de kiezer en er alles aan doen om hem/haar zo weinig mogelijk onder o ...

Nu de debatten en discussies over dekolonisering, restitutie van roofkunst en mogelijke excuses voor begane misdaden wat verdrongen zijn geraakt door de slogans en holle frasen van de verkiezingscampagne, lijkt me het moment gekomen om eens te kijken hoe andere landen omgaan met een donker verleden. We kunnen daar wellicht iets van opsteken?