De leugens over Iran en Ahmadinejad

Ahmadinejad heeft diverse malen duidelijk gemaakt, net als zijn ministers en vertegenwoordigers, dat de zionistische ideologie het probleem is. Deze zorgt immers al voor onderdrukking van het Palestijnse volk sinds 1948 en bezetting van Palestijnse gebieden sinds 1967.
Als Israël Ahmadinejad weg wil, zou niemand zich er druk over maken. Maar kritiek op Tel Aviv en de onderdrukking van Palestijnen in Israël, alsmede de bezetting en de Apartheidsmuur, lijkt onbespreekbaar. Media en politici werken met twee maten en gewichten. Israël lijkt het enige land in het Midden-Oosten dat het recht heeft om een regimewissel te eisen van landen zoals Irak en Iran.
Dat de Mossad de herverkiezing van Ahmadinejad geen ramp vindt, heeft alleen te maken met de achterliggende gedachte. Het is veel makkelijker propaganda te lanceren tegen iemand die de wereld al kent voor zijn ongezoute mening dan een nieuwe boeman te moeten lanceren om nadien Iran hard aan te pakken via sancties en andere middelen.
In 1953 steunden de Verenigde staten de opstand in Iran. De CIA en MI6 zorgden ervoor dat Mossadeq werd afgezet. De Iraanse bevolking, opgezadelt met een alsmaar dictatorialer wordende Shah, pikte dit niet en zette samen met de mullahs de Yankees uit Iran. Ook begon de CIA de Baath partij van de jonge Saddam Hussein te steunen.  Saddam Hussein werd baas van de Iraakse inlichtingendiensten en nadien president. President Qasim van Irak werd gedood omdat hij buitenlandse oliebedrijven wou nationaliseren, net zoals de democratisch verkozen Mossadeq in Iran zinnes was.
En opnieuw ziet het er naar uit dat de CIA weer actief is in Iran om alles op alles te zetten om dit land te destabiliseren. Met als bedoeling de installatie van een marionettenregering, net zoals in Irak, Afghanistan, Egypte en zovele plaatsen in het Midden-Oosten.
In 2007 werd bekend dat president George W. Bush via een geheim presidentieel plan de CIA toelating gaf tot operaties voor de destabilisering van de Iraanse regering. (Zoals men dat ook deed voor de destabilisering van het Hamas-bestuur in de Gazastrook door infiltranten en massale financiering en bewapening van Fatah en president Abbas.) Het was de bedoeling om gecoordineert propaganda te voeren tegen Ahmadinejad, negatieve krantenartikels te publiceren, alsook de manipulatie van de Iraanse munteenheid en internationale banktransacties.
Het plan was afkomstig van toenmalig vice-president Dick Cheney, Nationaal Veiligheidsadviseur Steve Hadley en zijn veiligheidshulpje Elliott Abrams. De Verengde Staten gingen ook anti-Iraanse elementen steunen zoals Jundallah, de soennitische afscheidingsbeweging, om aanvallen uit te voeren vanuit Pakistaans Baluchistan over de grens in de gelijknamige Iraanse provincie. De Democraten keurden een budget mee goed van 400 miljoen dollar om Iran te destabiliseren. Zowel ABC in 2007 als de Pakistaanse generaal Mirza Aslam Beig (Pashto Radio, 15/06/2009) bevestigden het bestaan van een destabilisatieplan. Het plan van Bush-Cheney-Abrams werd operationeel gehouden door Barack Obama.
Het zijn de CIA en Israël die president Ahmadinejad verder willen zwartmaken. Alhoewel alle peilingen Ahmadinejad 2/3e van de stemmen gaven, gingen bepaalde media andere verhalen rondstrooien. Ahmadinejad spreekt vlot Azeri en was gedurende acht jaar een populaire politicus in twee verschillende Azeri provincies (de zogenaamde electorale buik van tegenstander Mousavi). Dat Mousavi daar zondermeer zou winnen, is totaal uit de lucht gegrepen. Mousavi verzon tekort aan stembrieven en vroegtijdige sluiting van stembussen… alhoewel deze op vele plaatsen drie uur langer open bleven. De verkiezingen zijn naar Iraanse normen heel regelmatig en eerlijk verlopen.
De dagelijkse demonisatie van Ahmadinejad in de Amerikaanse en Israëlische pers heeft hem nauwelijks stemmen gekost. Ahmadinejad blijft bijzonder populair bij studenten en jongeren tussen 18 en 24 jaar, veel geliefder dan al zijn tegenstanders. Universiteitsstudenten met oogkleppen van Amerikaanse en Israëlische propaganda zullen hieraan niets veranderen.
Dachten ze nu echt dat de Iraniërs net als de Libanezen zouden stemmen voor een marionettenstaat van de V.S.? Met de bewoordingen van Meir Dagan geeft Israël en de Mossad toe dat hun regimewissel in Teheran mislukt is en dat men alle technieken nu zal gebruiken om het bewind van Ahmadinejad omver te werpen. Het is triest dat onze politici blind zijn voor de terreurdaden van Israël en de CIA om Iran verder te destabiliseren en hieraan steun verlenen.
Zoals men Palestina destabiliseerde door de blokkade van de Gazastrook, het verwerpen van het democratisch verkozen Hamas en nadien de Gaza-oorlog, zo is er een diabolisering gaande tegen Iran en zijn democratisch verkozen president Ahmadinejad en alsmaar harder doorwegende sancties. Regimewissel en invasietroepen hielden Irak koest tegen Israël. Destabilisatie van Libanon zorgde uiteindelijk voor een pro-Westerse marionettenregering aldaar. Syrië riskeert de paria te worden van de V.S. en loopt gevaar voor een militaire aanval als het zich te pro-Palestijns opstelt. Egypte, Jordanië en Saudi-Arabië kennen al jaren marionettenregeringen die dansen naar de pijpen van Israël en Amerika.
Dus wordt alleen nog vanuit Teheran aandacht besteed aan het Palestijnse vraagstuk op een manier die misschien agressief en inefficiënt overkomt, maar die wel de publieke opinie blijft confronteren met het grootste vluchtelingenprobleem ter wereld en de langstdurende bezetting in de regio. Meir Dagan, chef van de Israëlische geheime dienst Mossad, maakt nogmaals duidelijk dat Israël liever een sterke vijand heeft dat vrede met zijn buren en het internationaal recht te hoeven toepassen. En zolang blijft dit Israëlisich bewind op de landkaart van apartheidsregimes, onderdrukking en bezetting.
Mario Bergen