De wereld is verdwenen

Waar gaan deze verkiezingen over? Naast het gebruikelijke rondje communautair schaduwboksen zijn de meest naar voren geschoven thema’s: besparingen, werk, concurrentie, koopkracht en pensioenen. Zowat alle partijen volgen daarbij unisono de mantra van de economische adviseurs en denktanks. We moeten besparen, we moeten met zijn allen harder, langer en flexibeler werken. Want enkel economische groei kan ons er bovenop helpen. Laat ons nu offers brengen om onze welvaart te beschermen. Halleluja.
Terwijl iedereen het over eens is dat we in een geglobaliseerde wereld leven lijkt het in deze verkiezingscampagne wel alsof de wereld verdwenen is.
Neem nu de opwarming van de aarde, misschien wel de grootste uitdaging van deze eeuw. Een punt in het politiek debat? Ach, daar liggen de mensen niet wakker van, daar kunnen we toch geen tijd aan besteden in debatten op televisie of radio. Ontwikkelingssamenwerking dan? 11-11-11 presenteerde deze week haar jaarrapport en een verkiezingsmemorandum. Iets van gemerkt op de tweeds en facebookberichten van de kandidaten? Zelfs de olieramp in de golf van Mexico die nu helemaal onbeheersbaar blijkt te zijn is nauwelijks de moeite om te vermelden. De enige diersoort die op electorale aandacht mag rekenen is het konijn, vooral als het wit is. Aan het alarmerend verlies aan biodiversiteit wordt geen kostbaar verkiezingsdrukwerk verspild.
Nochtans zou het wel eens kunnen dat in de volgende vier jaar er in de wereld een paar dingen gebeuren die voelbaar zijn in België, Vlaanderen en zelfs Brussel-Halle-Vilvoorde. Daarom heb ik enkele vraagjes voor de mensen die het land de volgende 4 jaar willen besturen.
Wat is jullie plan als de financiële crisis blijft aanhouden? Als bijvoorbeeld – een voorspelling van Bernard Lietaer – het systeem gewoon in elkaar zakt? Als de Euro verder onder druk staat en een reddingsoperatie nodig is waardoor de voorbije steun aan de banken een borrelhapje lijkt. Heeft de nationale bank in een of andere schuif een noodplan liggen? Welke voorzieningen zijn getroffen om ervoor te zorgen dat onze bevolking kan gevoed worden als er een probleem optreedt. We zijn nu erg afhankelijk van monoculturen, van veevoeder uit het Zuiden, van goedkope olie voor transport. Als er drie dagen geen vrachtwagens rijden zijn de rekken in de supermarkten leeg. Een virus bij de veestapel of een flinke droogte kunnen grote gevolgen hebben, ook voor onze voedselvoorziening. Hoe gaat onze regering dit aanpakken?
Welk plan hebben we voorhanden als we getroffen worden door een uitzonderlijk warme zomer, of als er iets misloopt met een boorplatform in de Noordzee. Wat als één of andere vulkaan met een lange naam wekenlang het vliegverkeer stillegt? Of, en daar durf ik niet te veel over nadenken, als er een probleem zou zijn met een van onze kerncentrales of die aan onze grenzen. Hebben we genoeg jodiumpilletjes of zal dit niet volstaan?
Wat gaan we doen als door een conflict tussen pakweg India en Pakistan, of Egypte en Soedan of Rusland en Oekraïne grote vluchtelingenstromen ontstaan, deels richting Europa. Gaan we het leger inzetten om de grenzen te bewaken of beschikt Fedasil over genoeg hotelkamers voor een kleine volksverhuizing?
Wat als tijdens de volgende regeerperiode de olieprijzen danig gaan stijgen, kunnen we dan nog garanderen dat er genoeg brandstof is voor onze energiecentrales en voor de 5 miljoen auto’s die in ons land rondrijden? Wat zullen de gevolgen zijn voor onze landbouw als pesticiden en meststoffen (gemaakt van olie) duur en schaars worden. Als de prijzen voor verwarming stijgen, zal onze regering iedereen dan maar energiecheques cadeau doen of staan we tegen dan genoeg windmolens in de Noordzee?
Dit zijn dingen waar ik wel eens van wakker kan liggen. Het zijn wellicht scenario’s die misschien wat vergezocht lijken en waarvan ik van harte hoop dat ze fantasie zijn en blijven. Daarom zal ik het nog even positief stellen: welke plannen hebben de kandidaten om ons land de volgende vier jaar de transitie te laten maken naar een olieonafhankelijke en energie-efficiënte samenleving met meer rechtvaardigheid en levenskwaliteit in een veranderde wereld.
Journalisten die dit soort vragen willen stellen in een kopstukkendebat kunnen op mijn bijval rekenen. Voorzie echter iets meer dan 16 seconden voor de antwoorden.