Slachtoffers aanslag op VS-ambassade Kenia eisen compensatie

Naomi Kerongo (47) is een van de Kenianen die zwaar gewond raakte bij de aanslag die aan meer dan 200 mensen het leven kostte. De aanslag werd toegeschreven aan het terreurnetwerk Al-Qaeda, dat ook verantwoordelijk zou zijn voor een soortgelijke aanslag op de Amerikaanse ambassade in buurland Tanzania. Voor de bewuste dag werkte Kerongo als functionaris op het ministerie van Handel en Industrie, maar nu kan ze gemakkelijk verward worden met een bedelaar. Het zal waarschijnlijk nooit meer worden als vroeger, constateert ze.

Sinds juli kampeert ze samen met andere slachtoffers op de plaats waar voorheen de ambassade stond. De demonstranten hielden in eerste instantie een hongerstaking, maar besloten later weer te gaan eten. Van de twaalf overlevenden die in juli met de actie begonnen, zijn er nog vier over. Deze vrouwen zitten bij de ingang van het park, met hun spullen in zwarte plastic tassen. Op de grond staan borden met teksten bedoeld voor de Amerikaanse regering. Wij vragen rechtvaardigheid. Wees eerlijk en betaal compensatie, staat op een van de borden.

De vrouwen vragen gemiddeld een miljoen dollar compensatie per persoon. Ik ben zwaar gewond geraakt door glas dat zich diep in mijn voorhoofd heeft geboord. Er was een speciale behandeling nodig om het te verwijderen, zegt Kerongo. De artsen zeiden ook dat ik een aan een psychische stoornis leed. Ik heb twee jaar in het ziekenhuis gelegen.

Als gevolg van daarvan raakte ze haar werk kwijt en moest ze verhuizen uit het overheidsappartement waar ze woonde. Kerongo vertrok naar Mukuru, een sloppenwijk aan de rand van Nairobi. Haar vijf kinderen bracht ze onder bij vrienden en bekenden.

De Verenigde Staten ontkennen elke aansprakelijkheid voor de aanslag. De Amerikaanse ambassade zegt in een verklaring dat al 40 miljoen dollar is uitgegeven aan medische zorg en andere nazorg, zoals het betalen van schoolgeld en hulp bij het opzetten van bedrijven door overlevenden.

Een rechtbank in New York oordeelde in 2001 echter dat slachtoffers van de bomaanslag recht hebben op aanvullende compensatie. De Amerikaanse regering zou niet gewaarschuwd hebben voor een aanslag en onvoldoende voorzorgsmaatregelen hebben getroffen, waardoor de overheid aansprakelijk gesteld kan worden voor de gevolgen. De overlevenden dienden op grond van die uitspraak een schadeclaim in. Kerongo’s claim bedroeg 750.000 dollar, maar tot toe heeft ze geen antwoord ontvangen op haar verzoek.

De Keniaanse autoriteiten lijken niet goed te weten hoe te reageren op de eisen van de demonstranten. Een functionaris van het ministerie van Justitie en Grondwettelijke Zaken, zegt dat het niet duidelijk is onder welke afdeling de kwestie valt. De Keniaanse Nationale Commissie voor de Mensenrechten (KNCHR), een overheidsorgaan, vindt dat dringende actie gewenst is, gezien de situatie van de demonstranten. Maar wij kunnen niets doen, want de wet verbiedt ons om zaken te behandelen die te maken hebben met internationale betrekkingen, zegt Maina Kiai, voorzitter van de KNCHR. Dit is een politieke kwestie waar de Keniaanse en Amerikaanse regering een oplossing voor moeten vinden. Het is niet het terrein van mensenrechtenorganisaties.

Tot die oplossing er is, willen de vier vrouwen hun protest bij het Memorial Park volhouden. Een paar weken geleden moesten ze van de directie het park verlaten, daarom kamperen ze nu bij de ingang. De protestborden worden zo nu en dan verwijderd door de gemeentelijke reinigingsdienst, maar het duurt nooit lang voor er weer nieuwe borden staan. Sympathisanten van de actie brengen eten, anderen geven geld aan de protesterende vrouwen. Ik blijf hier zitten tot de Amerikaanse regering mij een schadevergoeding betaalt, zegt Kerongo, terwijl ze haar paraplu opzet als bescherming tegen de zon. Ik ben vastbesloten. Ik wil een antwoord van de Amerikaanse regering. (JS/PD)