Wereldwijde demonstraties op Dag van de Tibetaanse Opstand

Het beleid van China ten opzichte van Tibet, waarbij vrijheden en mensenrechten worden beperkt en geschonden, veroorzaken een verbitterd en gefrustreerd Tibetaans volk. Verschillende ngo’s, waaronder Vrienden van Tibet, stellen het Chinees beleid aan de kaak en voeren actie.

De Dag van de Tibetaanse Opstand is een jaarlijkse herdenkingsdag, waarbij de opstand van Tibet in 1959 die begon op tien maart en twee weken duurde, wordt herdacht. Het verzet was gericht tegen de Chinese overheersing en de communistische hervormingen in Tibet. Er vielen duizenden slachtoffers en het was de aanleiding voor de vlucht van de Dalai Lama naar India.

Dag van de Tibetaanse Opstand

De wereldwijde acties onder de noemer “ENOUGH- Global intervention now to save Tibetian lives” zijn een initiatief van het International Tibet Network, een mondiaal netwerk van verschillende ngo’s die zich inzetten voor Tibet. In België organiseert Vrienden van Tibet de demonstratie. De activisten streven er ook naar de kwestie van Tibet op de agenda van de Mensenrechtenraad in Genève te brengen. “De toestand escaleert, sommige gebieden in Tibet zijn volledig gemilitariseerd en afgesloten van de wereld”, zegt Inge Hermans van de organisatie. “Het gaat van kwaad naar erger, en door middel van onze actie willen we de mensen daarmee confronteren en bewust maken.”

Naast de demonstraties werd ook een wereldwijde verklaring opgesteld, die door 50.000 mensen werd ondertekend, waarin regeringen worden opgeroepen tot mondiale diplomatieke interventie en het openlijk veroordelen van China’s onderdrukkende maatregelen. Ook de terugtrekking van de Chinese veiligheidstroepen wordt geëist.

China

De klassieke westerse media schetsen een ongenuanceerd beeld, stelt Tibet-kenner Jean-Paul de Simpelaere. Frank Willems van Chinasquare bevestigt: “Op sommige punten zitten de westerse media er systematisch naast. Zo leest men over de bezetting van Tibet door China, maar voor een onafhankelijk Tibet moet je meer dan 1000 jaar teruggaan in de geschiedenis”.

Er zijn veel problemen in Tibet, maar de media hangen een eenzijdig beeld op. “Verder worden de problemen in Tibet opgehitst door de klassieke mogendheden om de Chinese opkomende macht te raken. Zo werd de opstand in de jaren vijftig gesteund met wapens uit de Verenigde Staten en het Verenigd Koninkrijk”, verklaart Willems.

“China toont een harde lijn, en alles wat naar separatisme ruikt, wordt aangepakt”, bevestigt de Simpelaere. Volgens China is dat noodzakelijk voor het garanderen van de economische groei en modernisering. Want economisch gaat het goed, net zoals in de rest van China, verzekert hij. Ook de sociale welvaart verbetert en de religieuze vrijheid is de voorbije twintig jaar sterk versoepeld. Ook de omvang van het protest moet worden genuanceerd. “Het protest in Tibet is beperkt tot kleine groepen en is zeker geen massabeweging”. Veel Tibetanen beseffen dat ze beter af zijn met China.

“Natuurlijk zijn er in Tibet wel problemen”, erkent Willems. Zo hebben de etnische spanningen ook een grond in de economische situatie. Economisch gaat het goed, maar daar profiteert niet iedereen evenveel van. De Han-minderheid doet het beter dan de Tibetaanse meerderheid, al is dit geen direct gevolg van een bewuste Chinese politiek. “Er is eerder sprake van een gebrek aan positieve discriminatie. Iedereen krijgt gelijke kansen maar de Han-minderheid heeft meer mogelijkheden, al is het maar door hun voorsprong in de Chinese taal”.

“Zolang het China voor de wind gaat, zal het een strakke greep behouden en geen duimbreed toegeven wat betreft de onafhankelijkheid”, voorspelt de Simpelaere.