Zelfmoordcijfer bij inheemse Canadese jongeren bereikt alarmniveau

Het Wrinch Memorial Hospital van Hazelton, een stadje in het noorden van de provincie British Columbia, kreeg sinds begin dit jaar 111 zelfmoorden of pogingen daartoe te verwerken. Het ware aantal zelfmoordpogingen ligt waarschijnlijk nog veel hoger. In november probeerden in één week niet minder dan zeven jongeren zich van het leven te beroven. In de negen dorpjes in de streek wonen nochtans niet meer dan 2000 mensen. Volgens de Canadese Royal Mounted Police is het niet uitzonderlijk dat er op één dag één tot twee telefoontjes binnenkomen over iemand die zelfmoord wil plegen.

“We hebben in de voorbije acht jaar een recordwerkloosheid van bijna 90 procent”, zegt Sharon Robertson, de directrice van het ziekenhuis, “We hebben de slechtste sociaal-economische indicatoren van de provincie. De meeste mensen hier behoren tot de First Nations, de oorspronkelijke bewoners van Canada. Vooral de houtindustrie kreeg hier zware klappen. We moeten dringend van de drugs en de alcohol af en opnieuw wat structuur krijgen in de gemeenschap.”

Coördinatieprobleem

Meer dan 150 inwoners van Hazelton woonden vorige week een vergadering bij over het zelfmoordprobleem. “Er kwamen goede reacties van de jongeren”, zegt Robertson, “We zijn hier met verschillende hulpverleners en we moeten beter gaan samenwerken om de mensen op te vangen. We weten niet goed hoe we de crisis moeten opvangen omdat we maar een klein stadje zijn. Het ziekenhuis is vaak vol en we weten niet altijd hoe we moeten reageren.”

Robertson pleit ook voor een opvangcentrum voor jongeren die niet meer weten waar naartoe. “Er moeten recreatieve activiteiten worden georganiseerd, speciaal voor de jeugd. De federale en provinciale hulpverleners moeten beter samenwerken. Nu vallen de jongeren vaak nog tussen de mazen van het net.”

“De First Nations hebben zwaar te lijden gehad onder de kolonisatie en de oprichting van kostscholen waar inheemse jongeren werden gescheiden van hun ouders en cultuur”, zegt Neal Belanger, hoofd van een organisatie die zich inzet voor gezondheidzorg bij het Gitxsanvolk. “Hopelijk slaan we er ons doorheen. Om door de kerstperiode te raken hebben we extra personeel en geld nodig.” Gezondheidszorg is een provinciale bevoegdheid in Canada, maar in noodsituaties kan de federale overheid met geld over de brug komen.

Volgens de Assembly of First Nations, een koepel van inheemse organisaties, is de levensverwachting voor inheemse mannen en vrouwen tussen 1980 en 2000 gestegen met respectievelijk 13,1 procent en 12,6 procent, tot gemiddeld 68,9 en 76,6 jaar. Dat is nog altijd vijf tot zeven jaar onder het nationale gemiddelde. De sterfte onder inheemse jongeren tussen 15 en 24 ligt op 126 per 100.000 jongeren, tegenover slechts 24 op 100.000 voor heel Canada.

Volgens cijfers van de Canadese regering deugt veertig procent van de woningen niet en zorgen schimmels, onveilig drinkwater en plaatsgebrek ervoor dat besmettelijke ziekten sneller worden overgedragen. Ook het aantal aidsbesmettingen ligt er zes keer hoger dan het nationale gemiddelde.