Armoedebestrijding in Zuid-Afrika

Het ‘grant system’ is zoiets als bij ons het sociale systeem waar we kindergeld en pensioen krijgen van de overheid. Maar in Zuid-Afrika heeft het grant systeem een afhankelijkheidssyndroom gecreeerd. Arme mensen ‘wachten’ op hun maandelijkse grant en gaan niet meer op zoek naar alternatieven om uit de armoede te geraken. Een grant is zo een laag bedrag dat het nooit voldoende is om enige investering te maken, bovendien leven vaak hele gezinnen op 1 grant. Bijvoorbeeld: kindergeld is ongeveer 20 euro per maand per kind onder 14 jaar.
Alle volwassenen in het gezin zijn werkloos, de moeder krijgt kindergeld voor haar 3 kinderen onder 14 jaar, ongeveer 60 euro. Het doel van het kindergeld is dat dit geinvesteerd wordt in het kind, bijvoorbeeld om het schoolgeld te betalen. Maar, omdat er geen ander geld is, wordt dit geld gebruikt om eten te kopen. Dus zodoende mist het kindergeld volledig haar doel. De grants zijn te klein om ook maar iets te sparen of te investeren, het is ‘overlevingsgeld’.
De overheid ziet al een tijdje in dat het grant systeem geen oplossing is om de arme Zuid-Afrikanen uit de vicieuze armoedecirkel te halen.
De overheid is momenteel bezig een heel nieuw programma te ontwerpen waarbij gemeenschappen met een doel een grant kunnen aanvragen. De overheid ‘geeft’ niets meer, gemeenschappen moeten zich mobiliseren en grants aanvragen die de hele gemeenschap ten goede komen. Er moet zelf initiatief genomen worden, gemeenschappen krijgen vrijheid om hun plannen waar te maken zonder een bemoederende overheid die haar inwoners ‘geld geeft’ zonder iets terug te verwachten.
Dit is heel simpel uitgelegd waar het nieuwe programme voor staat, maar ik geloof dat het een krachtig alternatief is voor armoedebestrijding. Meer op www.thepeoplesagenda.co.za